Psikolog veya Psikiyatr'a gidememenizin en önemli nedeni nedir?

Bu anket 23 Şubat 2006 ile 16 Ekim 2009 tarihleri arasında Psikoloji PORTALI ( www.psikoloji.gen.tr ) sitesinde uygulanmış ve yaklaşık 4 yıl boyunca 38.723 kişi bu anketi oylamıştır. Ankete 3415 yorum yapılmış ve bu yazı bu yorumlardan derlenmiştir. Psikolog veya Psikiyatr'a gidememenizin en önemli nedeni nedir? Sorusuna 25.240 kişi “Danışma ücretleri çok yüksek” şıkkını işaretlemiştir. % 65 gibi yüksek bir orana sahip olan bu durumun ülkemizde ruh sağlığı ile ilgilenen birimlerin dikkatini çekeceğini umuyoruz. Yapılan yorumlara yorum yapmadan anket sonuçlarını ve yorumları kamuoyunun dikkatine sunuyoruz.

Anket Sonuçları
Psikolog veya Psikiyatr'a gidememenizin en önemli nedeni nedir?

1. Danışma ücretleri çok yüksek 65.18% (25240)
2. Kime gideceğimi bilemiyorum 13.82% (5353)
3. Onlara Güvenemiyorum 8.66% (3353)
4. Damgalanmaktan korkuyorum 7.06% (2733)
5. Yaşadığımız yerde yok 5.28% (2044)

Yapılan Yorumlar
1- Ücretleri uygun değil. Aylık kazançlarımız çok düşük.
2- Ben yurt dışında yaşıyorum. Burada kendimi tam olarak anlatabileceğim bir doktor bilmiyorum. Çünkü ben tam olarak yabancı dil bilmiyorum. Bir Türk doktoruna gitmeliyim, onlar da tanıdık oldukları için güvenemiyorum birisine söylerler diye. Onun için bence internet üzerinden terapi yapılmalı.
3- Kendi adıma söylemiyorum, fakat bunun nedeni insanlara psikolog ve psikiyatr kavramlarının yeterince doğru anlatılmaması ve insanlar tarafından yanlış algılanması.
4- Yaşadığım yerde bir psikiyatr var. Ancak hastaneye gittiğimizde uzun süre beklemenin (hasta yoğunluğu) ardından 5 dakikayı bile bulmayan bir teşhis süreci yaşanıyor ve her defasında bir ilaçla çıkmak durumunda kalıyoruz. Muayenehanesine gitmek ise tabii ki ekonomik nedenlerden mümkün olmuyor.
5- En önemli sebebi ücretlerin yüksekliği. İnsanlara yardım etmeyi ilke haline getirmek istiyorsanız siz de biraz fedakârlık yapın parayı az sevin.
6- Eşim ve kendim için gitmek istiyorum, çok zor günler geçirdik. Özellikle eşim çocukluğundan beri çok zor şeyler yaşamış ama eşim kesinlikle işten izin alamıyor, pazar günü de psikiyatr yok, ne yapacağımı bilmiyorum.
7- Çevremde bir psikiyatr ya da psikolog tanımıyorum. Ne şekilde hastaneye gidip bu derdimi anlatabileceğimi de bilmiyorum Bu yüzden internet üzerinden kendim bazı araştırmalar yapmaya başladım. Ancak ne kadar faydalı olacak bilemiyorum.
8- Kendim para kazanmıyorum. Aileme psikologa gitmek istiyorum demekten çekiniyorum. Çünkü geri kafalılar.
9- Antalya devlet hastanesi psikiyatri servisine gittim. Doktor maalesef yardımcı olmaktan uzak, elimden bir kaza çıkacak diye bir daha gitmeye cesaret edemiyorum.
10- Kendimden nefret ediyorum bazı zamanlar. Bazı zaman da çok mutlu oluyorum.
11- Bence psikolog daha iyi bir tedavi yöntemi. İlaç tedavisine karşıyım. 
12- 24 yaşındayken özel bir kliniğe gittim. Ailem başka kentte yaşadığı için, doktor isteyince evinde kaldığım akrabamın telefon numarasını verdim. Bir sakınca da görmedim. Sonra akrabam ve özellikle bu klinik doktorunun densizliği yüzünden, çevremde etiketlendim. O günden sonra sorunlarım daha da arttı. Bu adını vermek istemediğim klinik’in ünlü doktorları sık sık televizyonlarda boy gösteriyorlar. Ama meslek ahlakından ve profesyonellikten bihaberler. Sanırım esas olan, hastanın sorunlarının kaynağının farkına varmasını sağlamak ve sorunlarını çözmesinde yardım etmektir. Zaten hasta sorunlarını çözmek için doktora gidiyor, ekstra sorunlar kazanmak için değil. Mağdur oldum. İntihar riski ve başkasını öldürme tehlikesi yoksa ve hasta da reşitse doktorların, hastanın sorunlarını bir başkasına (ailesi dahi olsa) anlatması etik midir? Etikse, bunun ölçütleri nelerdir? Ruh doktorları psikiyatr ya da psikolog olmadan önce herhangi bir tedaviden geçiyorlar mı? Geçmiyorlarsa tedavileri ne kadar sağlıklıdır? Çok mağdur biri olarak benim başım yandı başkalarının başı da yanmasın diyorum. 
13- En önemli sebep ücret. Ayrıca insanların deli gibi görünmesi…
14- Şimdi başka bir sorunum daha var cinsellikle ilgili. Aman bu dertten kurtulmak istiyorum artık ya. Psikolog her şeyi saklamasını bilir ama. Yine de güvenemiyorum, kurtulayım artık. Kendimden nefret bile ediyorum, yapmayacağım bir daha diyorum ama olmuyor. Bilen var mı bu tür bir sorun yaşayanlar cevap yazsın lütfen.
15- Anket sonuçlarına devamlı göz atıyorum. Doktora güvenmeyenlerin oranı da bir hayli fazla. Ve bence bu önemli bir konu. Daha önceki yazımda, şikâyetimde; kendimin maruz kaldığı durumu arz etmeye çalıştım. Ama yazıma ne bir eleştiri ne de bir destek alabildim. Bu konuda şüpheleri ya da çekinceleri olanlara hak veriyorum. Benim 24 yaşında gittiğim saygın kliniğin ünlü doktorları ve onlar gibilerini burada tartışmak ve konuşmak isterdim. Ama üzüldüm. Kimseler bir yorumda bulunmadı. Bu kliniği, bu sayfada deşifre etmek isterdim. Ama kişilik haklarına saldırı olduğu ve sitenin prensiplerine aykırı olduğu için yazamıyorum. Şunu gördüm; marka olmak önemli. Ama bu markanın şanına yakışır davranmak da önemli. Yanlış anlaşılmak istemiyorum. Bütün ruh doktorları güvenilmez diye bir sonuç çıkarılmasın. Ama psikolojide sanırım asıl olan; ya da bir başka deyişle en önemli prensip; hastanın anlattıklarının gizli tutulmasıdır. Hasta zaten anlatamadığı gizli sorunları için doktora gitmektedir; genelde de cinsel sorunlar. Dün yazan arkadaşımızın endişelerine katılmamak elde değil. Ayrıca şu da çok önemli; danışan, sorunu için nasıl bir doktora gideceğini de bilmemekte. Bu da ayrı ve önemli bir konu. Fiyatların yüksek olmasını tartışma gereği bile duymuyorum. Fiyatlar, yurtdışında yaşayan biri olarak, karşılaştırıyorum; nerdeyse 2 misli yüksek. Türkiye’de fiyatlar çok uçuk rakamlarda. Bir arkadaşımızın dediği çok doğru: biraz da doktorlar fedakarlık yapsın. Ama bu fedakarlığı sadece doktorlardan beklemek de avutmacadır. Devletin, diğer sorunlar gibi bu soruna da eğilip bir çözüm üretmesi gerekir. Sadece doktor ücretleri yüksek değil; avukat ücretleri de çok uçuk. Sevgilerimle.
16- Bu bir bilinç işidir. Henüz karınlarını doyuramayan insanlara psikolog önermek pratikte bazen öyle gereksiz kalıyor ki görmelisiniz. Ben Psikolojik Danışmanım. Bunu söylemek acı ama maalesef pratikte böyle birincil ihtiyaçlar karşılanmalı önce gerçeklik bu. Ne dersek diyelim bizler pratikte bunu yaşıyoruz. Gerisi boş.
17- Kendimi bildim bileli problemlerim var. 10 yıldır doktorlara gidiyorum. Biz insanların davranışlarıyla ilgileniriz diyorlar. Sanırım sonuca bakıyorlar. Sebeplere inmiyorlar!
18- Ben kendim de psikologum ve insanlar delilerin gittiği yere gitmeyi istemiyorlar hele milyonlarca lira vermek hiç mantıklı değil.
19- Freud'unda dediği gibi kendilerinin sahip olmadığı şeyleri karşılarındakilere satmaya çalışan üçkâğıtçılar psikoloji bilimi ve araştırmacıları, bilginleri değil ama bu işi aç gözlülükle yapan çoğu psikolog vs. gereksiz insan.
20- Gerçekten danışma ücretleri çok fazla. Ben altından kalkamıyorum ve bu beni daha da yoruyor. Gidemiyor olmak ta çok can sıkıcı.
21- Danışma ücretlerinin yüksek olmasını bırakın, doktorlar sabahları devlet hastanelerinde veya SSK veya üniversite hastanelerinde, öğleden sonraları ise kendi özel muayene¬hanelerinde çalışmaktalar. Sırf psikiyatristler değil, diğer branş doktorları da böyle. Hasta, doktorların özel muayenehanelerine gitmek zorunda kalıyor. Özel muayene ücretleri de çok yüksek. İki yerden kazanç sağlamak açgözlülük değil midir? Bilmiyorum ama merak ediyorum, gelişmiş batı ülkelerinde durum nasıl?
22- Psikologların hepsinin ciddi psikolojik sorunları olduğunu düşünüyorum.
23- Yaşadığım ildeki devlet hastanesinden faydalanabiliyorum aslında kimin ne diyeceği ne düşüneceği umurumda değil, fakat hastaneden faydalanabilmek için saat 06:30 da evden çıkıp saat 09:30’a kadar doktorda sıra beklemek beni aşırı sinirlendiriyor. Ayrıca hastane küçük olduğundan, hastalarla dip dibe sıra beklemek çok berbat. Zaten doktorla fazla bir şey konuşamıyorum, sadece en fazla 10 dakika ayırıyor hepsi bu… 
24- Hayat şartları insanı bu kadar olumsuz etkilerken sadece bir seanslık terapinin insana ne kadar faydası olur? Bunun maddi boyutunu düşünmek bile insanı yeni bir strese sokar. Ben en çok okullardaki rehber öğretmenlerin ne kadar faydalı olduğunu merak ediyorum faydalanamamış biri olarak.
25- Merhaba ben beş yıllık panikatak hastasıyım. Doktora gittim ilaç kullanıyorum bıraktığım zaman tekrar yeniliyor, terapi görmem gerektiğini söylediler, terapi ücretleri yüksek olduğu için tedavi olamıyorum.
26- Hemşire hanım ve nöbetteki diğer hemşireler ve ben insanların damgalanmaktan korktuğunu ve hatta bilinçaltındaki bu korkudan dolayı var olan şıkkı pas geçip ekonomiyi bahane ettiklerini düşünüyoruz. Hakikaten ya nelere para harcanıyor gerçekten yardıma ihtiyaç duyan bunu sorun edemez. Hiç inandırıcı değil. Kabul edelim ki deli damgası yemekten korkuyoruz.
27- Zaman zaman çok ihtiyaç duyuyorum, yaşadığım yerde yok, sorunlarımın üstesinden geliyorum, ama takıldığım zaman da oluyor, 36yaşnda hayatı seven ve yaşayan bir insanım ama kalıplar ve rutin, hayatımı yoluna koymamı engelliyor. Ömür geçiyor elde ufak mutluluklara tutunmuş bir yürek. Yürümeye devam ediyorum. Kitaplar okuyorum ve hiç bir şey beklemeden yürümeye devam.
28- Çok pahalı olması ya da bizim fakir olmamız.
29- Pahalı olmasına rağmen gidiyorum. Doktorum profesör ama hiç bir işe yaramadığı gibi umarsız bir insan. İstesem onu çok da iyi karalarım. Dua etsin o kadar karaktersiz değilim. 
30- Bizim buralarda hiç öyle bir şey yok psikolog ya da vs. Burası ölü gibi bir yer karanlık sessiz ve sakin.
31- İlerde psikolog olmayı düşünüyorum ama psikolojim bozuldu.
32- Danışmanlık ücretleri o kadar yüksek ki! Çok ihtiyacım var ama sırf bu yüzden gidemiyorum.
33- Çözüm yolu göstermiyorlar... Kısa kısa konuşmalar ve ilaç. Kilitli kapının anahtarı nedir, neleri yapmalıyız neleri yapmamalıyız? Yaşam ve bulunduğumuz yer itibari ile bizi güçlü kılabilecek aktiviteler nelerdir? Aslında çözüm kişinin beyninde bitiyor fakat demek ki sorun var ki çözüm üretilmiyor... Türkiye’de bir psikiyatristin hastasına gerçek anlamda zaman ayırması lazım. Onu ve yaşadıklarını neler yapabilecekleri hakkında devamlı iletişim halinde olmalı. Avrupa’da böyle. Doktor hastasına sahip çıkmalı diyorum. Saygılar.
34- Klinik psikoloji eğitimi yetersiz. 
35- Uzman yok. Eğitim sistemi yetersiz. Kendini eğiten psikolog ya da psikiyatra rastlamadım. Bu konu hakkında bir sürü kitap okuduktan sonra anladım ki gittiğim hiç bir psikolog ya da psikiyatristin belirli bir yöntemi bile yok!
36- Uzun süredir disosyatif kimlik bozukluğu tanısı ile kendi kendime ve etrafıma güvenim gitti. Bu belirtilerin daha uç noktalarını taşıyorum. Hatırlamadığım zaman zarfı çok yüksek bilmediğim zarar verme etkenleri var. Söylenene göre 5 ayrı kişilik taşıyormuşum ama kime gideceğimi bilemiyorum.
37- Seans ücretleri çok yüksek geldiği için gidemiyorum.
38- Panik atak hastasıyım ve tedavi ücretleri çok pahalı böyle yaşamaya çalışıyorum atak olduğu zaman sadece acile gidiyorum.
39- Çok yüksek miktarda para istemeleri. Sosyo-ekonomik şartları çok iyi olmayan biriyim. Bu yüzden psikolojik sorunlarım da çok fazla. Ama tedavi olmak için de ekonomik durumun iyi olması gerekiyor.
40- Bunun psikologla alakalı olduğunu zannetmiyorum. Psikologa giden kişilerin “bu doktordur bir bildiği vardır” düşüncesiyle hareket etmesidir ama psikologlar o insandaki özgüven duygusunu geri kazandırmak gibi bir görev üstlenmiştir. Haklarını yememek lazım. Merak ediyorum psikologlar bir psikolojik olarak huzursuz olduklarında kendilerine ne gibi bir tedavi şekli uyguluyorlar?
41- Bence sorun iyi bir uzmanı nerelerde bulabileceğimizi bilemememiz.
42- Bu kadar ekonomik anlamda sorunlu bir ülkede, asgari ücretin 400 TL bile olmadığı bir ülkede, bir saatlik görüşme için 60-70 TL ödemek ve de sorununuzu öyle tek seansla çözemeyeceğiniz durumlarda delirmekten başka çare kalmıyor insanlara, tabi bunu sosyal güvencesi olmayanlar için özellikle söylüyorum. El insaf derim, peki mesleğiniz zor elbette ama gelin günde sekiz saat bilmem kaç ton yükü 400 TL ye siz taşıyın da yaptığınız işin zorluğunu da öğrenin. Bu toplumda tükettiğiniz her şeyi üretenler delirmek üzere. İnsanlar niye psikologa gitmiyormuş dalga mı geçiyorsunuz insanlarla?
43- İçimdekileri doğruları konuşamıyorum.
44- Güven vermiyorlar...muhakkak bu işi içtenlikle yapanlar vardır ama genelde küçümseyerek baktıklarını kendi mesleklerine bile saygı duymadıklarını düşünüyorum.. Hem bunu içtenlikle yapsalardı belirledikleri fiyatlarla sadece zengin kesimlere mi hitap ederlerdi?
45- Psikolog veya psikiyatr'a gitmememizin en önemli nedeni doğru psikologu bilemememizdir. Her psikologun işini tam anlamıyla yaptığı söylenemez.
46- Ben öğrenciyim ve … yaşıyorum. Majör depresyon tedavisi görüyordum ve seans başına 180 TL veriyordum. Benim aylık harçlığım 400 TL. Nasıl verebilirim ki her hafta 180 TL... Tedavim yarım kaldı. Şu anda tekrarlamasından korkuyorum her gün bununla yaşıyorum..
47- O kadar çok işim var ki, hangisi gerçekten uzman anlamak mümkün değil, biri kalkmış PDR (psikolojik danışmanlık ve rehberlik) bitirmiş psikologluk yapıyor kime nasıl güvenebilirsiniz ki! Seminerlerden aldıkları katılım belgelerini internete koyuyorlar, bilen biliyor bilmeyen diploma filan sanıyor, etik şeyler değil bunlar bir an önce yasal düzenlemeye gidilmeli.
48- En önemlisi maddi durumdan dolayı gidemiyoruz. Herkesin psikiyatrı olmalı.
49- Öncelik maddiyata dayanıyor. Çok pahalı kime ve nasıl gideceğimi de araştırmadım ama fazla da güvendiğimi de söyleyemem. Zaten güven duygusu, araştırma sorumluluğu bulma inceleme gibi davranış ve duygularım sağlıklı olsaydı belki de terapiye pek ihtiyacım da olmayacaktı. Size birinin öncülük etmesi gerekiyor. Bu konuda o öncülüğü edecek anlayışta birileriyle yaşasaydım yine terapiye ihtiyacım olmazdı. Yani insan bence internet ve kitaplarla kendini aşmalı diyorum. Buradan bedava yardım verilmeli diyorum. Çünkü kuşlar mağarada şakıyamazlar. Eğer bir mağaranız varsa oradan çıkabilmeniz için hem ruhunuzun hem iradenizin özgür olması şart. Bunlar yoksa odanı ve elindekileri değerlendirmek gerektiğini düşünüyorum ve bedava terapiler düzenleme departmanınızı genişletmenizi istiyorum evet buradan insanlara yardım etmeniz gerekiyor çok çaresiziz 
50- Gerçekten de ücretler çok yüksek 6 aydan fazla bir süre terapi görmem gerekiyordu fakat tamamlayamadım. Çünkü her gittiğimde o parayı vermek belli bir süre sonra bu kadar ödüyorum ödüyorum ne oluyor mantığına geldi. Sonra uzadıkça farklı şeyler düşünüyorsun ya para için de bu kadar uzatılmaz ki diyorsun.
51- Psikologa pek gidilmemesinin tek bir nedeni yok aslında birinci olarak fiyatların çok yüksek olması ve diğer bir neden de biz Türk toplumunun bu iki kavramı pek bilmemesidir.
52- Gerçekten toplumumuzda bu şekil bir yaygın inanış var: Ben deli doktoruna gitmem, deli miyim ki ben? Deli değilsin kardeş, sadece toplum olarak yani birey olarak problemlerini profesyonel insanlara giderek, araştırarak çözmelisin. Onlar bunun için yıllar yılı emek veriyorlar. Okuyorlar, çabalıyorlar, bir bildikler vardır elbet. Vatandaşlar size sesleniyorum. Kimsenin emeğini küçümsemeyin, kimseyi küçümsemeyin. İki laf söylüyor paraları götürüyor mantalitesiyle olaylara bakmayın. Beğenmiyorsanız ona gitmeyin, başka birine gidin ama genelleme yapmayın. Düşünce üretin, körü körüne bağlanmayın, tartışın, haklarınızı savunun, kimseyi hakir görmeyin, en önemlisi de sağlığınızı ihmal etmeyin. Üç kuruş beş kuruş arttırarak, fedakârlık yaparak tedavi olun. Çünkü siz ve çocuklarınız bizim geleceğimizsiniz. Lütfen kendinize ve neslinizden gelenlere iyi davranın, etrafınızdaki insanlara da iyi davranın. Benden bu kadar sağlıcakla, umutla, sağlıkla ve Allah’a emanet olarak kalın. Naçizane fikirlerimi okuyanlar okumayanlara, düşünenler düşünmeyenlere anlatsın. Ağır bir griple pençeleşen bir zat.
53- Ben sigarayı bıraktığımdan beri sinirlerim çok bozuldu. Bu da yaşamımızı çok büyük etkiledi. Sigarayı bıraktım ama çok içmek istiyorum ama çocuklarımın bana güveni kalmayacağından üzülüyorum ne yapmam gerekiyor? Sizin düşüncelerinizi almak istiyorum.
54- Bir seansın 100 TL olduğunu ve belki 10 seans gitmeniz gerektiğini düşünürseniz, ülkemiz insanının ekonomik şartlarına göre işin vahametini anlarsınız sanırım.
55- Çok uzun süredir psikolojik problemlerim vardı ancak işe girdikten sonra tedavi imkânı bulabildim. Belki tek bir muayeneden ibaret olsa ücretler fazla değil ama uzun soluklu bir tedavi olduğu için danışma ücretleri sorun haline geliyor.
56- Ücretleri çok yüksek o yüzden gidemiyorum ama çok ihtiyacım var. Eğer internet üzerinden bu sağlanırsa inanıyorum ki doktora gidemeyen birçok kişi yardım alabilir.
57- Şu yaşadığımız çağ sorunlar ve sıkıntılar içermektedir. Belki de insanoğlunun duyduğu rahatlıktan kaynaklanıyor. Ben beni karşı taraftan dinleyen ve çözüm noktası sunan yardımcı olan kişiyi kardeşten yakın bulurum. Bir noktada psikologlar da kardeşlerimiz, dostlarımız ama karşılığında bir bedel ödemek zorunda kalıyorsunuz ebetteki vereceğiz ama şu bulunduğumuz dönemde alınan asgari ücretle maalesef ne dost ne de kardeş ziyaretinde bulunamıyoruz. 
58- Çok pahalı biraz daha uygun fiyata olsa da her hafta düzenli olarak gitsek kötü mü olur? 
59- Yorum yok belli zaten...
60- Psikiyatrların ilgilenmemeleri ve psikiyatr ilaçları bağımlılık yapıyormuş diyorlar. Ayrıca ilaçların yan etkileri çokmuş tabi en çok bunlar etkili oluyor.
61- Hayatta o kadar boğulmuşum ki. Ama ne yapacağımı bilemiyorum. Psikolog mu psikiyatr mı karar veremiyorum. Sorunlarımın ben de farkındayım ama sadece konuşmakla çözüleceğine inanmıyorum. İlaç hiç kullanmak istemiyorum. 
62- Yaşadığım lanet şehir öyle bir bastırmış ki gidinceye kadar en az elli kişiye rastlayıp açıklama yapmak zorundayım aile ayrı bir problem yıllardır içimde biriktirdiğim o kadar çok şey var ki hoş gitsem bile çözüm bulabileceklerini sanmıyorum.
63- Yaşadığım olaylarla ekonomik çıkmaza girdim. Aynı düzeyde gelişim göstermediğinden, sorunlarımla baş etmede zorlandığım zaman bile gidemedim. Çünkü 3-4 seansta baş edemeyeceğimi biliyordum daha fazlasını da ödeyemem kaygısıyla başvuramadım. Bu benim ayıbım mı yoksa yaşadığım ülkenin bana sunduğu koşulların ayıbı mı onun kararını siz verin. Duygularımı ifade etmek bile güzel. Teşekkürler.
64- Gittim ama televizyondaki gibi ilgi yok ilaç verip yolluyorlar.
65- Yaşım 47, bu yaşlarda insanın sorunları oldukça artıyor (çocuklar, anne babanın hastalıkları ve ölümleri, maddi sorunlar vs) her şeyle yüz yüze kalıyorsunuz, çare sizsiniz daha doğrusu çaresizsiniz. Bu durumda elbette ki insan psikolojik destek almak istiyor ama devlet hastanelerinde sıkıntınızı söyler söylemez hemen ilaç yazıyorlar, özel sektördekilerse oldukça yüksek ücretleriyle insanın müracaat etme cesaretini kırıyorlar. Başlangıçta şu kadar gün gelmeniz lazım deniliyor ve el insaf her gelişte ücret alınıyor, oysa hastanelerde diyelim ki ücretli ameliyat oldunuz kesinlikle diğer kontrollerde ücret söz konusu olmuyor, bu ülkede aldığımız ücretlerin seviyesi nedir ki zaten? Hele bir de psikologlar var görüşme esnasında ilk bahsettikleri şey ücret ve kafalarındaki düşüncede acaba bu tedaviyi ne kadar uzatabilirim (belki biraz sert ifade oldu ama maalesef durum bu). Şu anki uygulama şekliyle çoğunluğun psikolojik destek alabilmesinin önündeki en büyük engel, muayene ücretlerinin yüksekliğidir. Saygılarımla...
66- Çünkü sadece dinliyorlar ve anladım diyorlar kişiye yardımcı olamıyorlar.
67- Yaşamamış olanın bunu anlaması çok güç. Ben 1,5 seneye yakın psikologa gittim ve gerçekten insanlarda bana karşı bir önyargının oluştuğunu görüyordum. Deli damgası yemiştim  ama bence fiyatların çok yüksek olması da büyük bir etken.
68- İlk başta deli doktoru dedikleri için insanlar bir adım geri atıyor ve eğer gidiyorlarsa da deliymiş gibi davranıyorlar, bence kendini tanıyan ya da tanımak isteyen psikologa gider.
69- Herkese güvenmek zor. Ücretler de büyük bir etken ben öğrenciyim. Ücretlerin beni aştığını düşünüyorum. Sosyal güvenceden yararlanıp hastanede gidilen psikiyatrlar ise 5 dakika içinde bir ilaç yazıp başlarından savıyorlar. Yeterli olduklarını düşünmüyorum!
70- Ben gidememenin en önemli nedenini anket sonuçlarından anlaşılacağı üzere de ücretlerin çok yüksek olmasından kaynaklandığını düşünüyorum. Ücreti ödeyebilecek durumda olan insanların hayat standartları zaten ödeyemeyenlere oranla daha iyi. Sorunlarını da atlatmaları bu noktada daha kolay. Ancak ödeyemeyenlere gelince, eğer bir de yalnızlarsa o halde onlardan sorunlarını aşmalarını beklemek herhalde kolay olmayacaktır. Bu durumda şunu söylemeliyim ki psikologlar psikiyatrların iyilik melekleri olmadıklarını belirtmek isterim. Bizlerin bana göre içtenliğe ihtiyacı var. İçten diyalogun sorulara daha iyi çözüm getireceğini savunuyorum. Yalnızca ilaç kullanma noktasında bir psikiyatra ihtiyacımız olabilir. Bu noktada bütün doktorların paraya değil insana hizmet mantığıyla yaklaşması gerektiğine inanıyor ve bu yüksek ücretlerin kesinlikle paraya hizmetten başka hiç bir şey olamadığı konusunda hiç şüphem yok.
71- Yeterli tanıtımları yok. Ücretlerinin pahalı oluşunu düşünmekten gitmeyi düşünmüyoruz. Her yönüyle tanıtım olsa bu zamanda iyi olur diyorum.
72- Sadece para mı yani. Hayır bence. Ben yurtdışında yaşıyorum ve burada ücret ödemek zorunda olmamama rağmen gidemiyorum... İçimden bir ses bana kimse yardım edemez düşüncesi... Yollarda rezil olacağım. Bir yere randevum var sıkıntısı v.s.yani sadece para değil... Güç de lazım. Ben zaten hastayım kendimi nasıl kandırıp doktora, terapiye gideyim. 1 kez de değil en az 20 kez.
73- Bence ücretler çok pahalı. Tabii bu seans arttıkça ücret de artıyor dr hak ediyor ama bizim cep karşı çıkıyor napalım zati korkuyoruz gerçeklerle yüzleşmekten.
74- Ülkemizde bakıldığında ilk sıralamayı ücretler alıyor ki bu ne yazık ki gerçek. Toplum olarak ekonomik özgürlüğümüzü kazanamamış (kalkınmamış ülke) olmamızın bir sonucu. Diğer taraftan olaya toplum olarak hep ne derler ki, ne düşünülür ki diye yaklaşıldığı için insanlar kendi içlerinde gitmek gereği duysa da sosyal- baskılar nedeni ile geri adım atmakta.. Bense profesyonel desteğin mutlaka alınması gerektiği kanısındayım. 27 yaşımdayım, bankacıyım, ekonomistim ama hala ne olmak istediğimi bilmiyorum. Bunun temel nedeni bu yaşıma kadar ailemin düşüncelerinde yarattığı kişi olmaya çalışmamdır, hayatımı onların yönlendirmesine izin vermemdir, bunun ne kadar yanlış olduğunu daha önce idrak edebilmeyi ve çözüm üretebilmeyi isterdim ki, işte bu aşamada profesyonel desteğin küçük yaşlardan itibaren ne kadar gerekli olduğu görülmekte, illa hasta olmak ya da Türkiye'de hep yapıldığı gibi hastalığın son safhasında doktor kapısına dayanmak çok yanlış, erken teşhis özellikle ruh ve sinir rahatsızlıklarında çok çok önemli. En az ayda bir kere psikologa gidilmesi taraftarıyım. Bu arkadaşlarla görüşmek gibi algılanırsa işimizi daha da kolaylaştırabilir, bu çerçevede hiç tanımadığınız birine sırlarınızı anlatmak daha güvenli, yakınlarınızla paylaştığınız her konu size yara, bere, acı ve darbe olarak geri dönüyor, aslında işin özü değer verdiğiniz insanın sizi size karşı koz olarak kullanması. Sıradan birinin bunu yapmasından daha fazla acıtıyor. Paylaşmak istediğim çok konu var ancak sizin de benim de zamanımız kısıtlı. Sevgiler, iyi çalışmalar…
75- İnsanların psikologa ya da psikiyatrik tedaviye gitmeme ya da gidememe sebepleri bence iki ana konuda incelenmeli. Birincisi gitmesi gerektiğine inanması gerek. Eğer inanmıyorsa gitmez. İkincisi de çevre. Çevre etkeninin etki çeşidi çoktur. Yani maddi imkansızlıklar ya da insanlar ne düşünür gibi ama asıl sorun ve asıl netten yardım alması gereken grup ya da hastalar; sorunu aşmış yani tedavi görmesi gerektiğini bilen ve buna bir yol arayan insanlar, bunlar arasında en çaresiz olanlar dertlerini yakın çevresinden kimseye anlatamayan, anlatması hayatını çok olumsuz etkileyecek olan insanlardır. Örnek verecek olursak, mesela tecavüz mağdurları ya da tacize uğrayan çocuklar ya da garip yaratıklar gören insanlar. Bunu anlatamıyorlar, çünkü ya eşleri o insanların lekelendiğini ya da artık deli olduğunu düşünüyorlar. Bu yüzden bu insanlar dertlerini yakın dostlarına, ailelerine, ya da herhangi birine anlatamıyorlar. Bir psikologa da gidemiyorlar, çünkü neden gittiklerini de açıklayamazlar yakınlarına. Gizli gizli gitmeyi de muhtemelen ekonomik sebeplerle başaramazlar. Bir destek verilecekse en çok bu tür durumların anlatıldığı olaylar ele alınmalı, bunlara yönelik çalışmalı terapi siteleri bence. Teşekkür ederim.
76- Fiyatlar çok yüksek. Ayrıca ailemin izin vermemesine hiç anlam veremiyorum.
77- Mutlaka ilaç vermelerinden ve verilen antidepresanların yan etkileri olduğundan.
78- Yaşam şartlarımızdan dolayı genel bir ihtiyaç değil de lüks ihtiyaçlar arasında görülüyor. Psikolojik sorunlar önemsenmiyor. Zaten psikologlara nasıl ulaşılacağı kime gidileceği pek bilinmiyor.
79- Gidememek değil gitmemek. Tanıdığım psikiyatrların hiçbirisi beni anlayıp çözecek kapasitede değillerdi. Tıp fakültesini bitirip iyi niyetli olmak maalesef her şey demek değil. Hepimiz bu toplumun çocuklarıyız. Toplumdaki korkaklık, işin tam ehli olmama gibi özellikler ruh doktorlarına da yansıyor. Örneğin ben bu ülkede doğru dürüst psikanaliz yapıldığını sanmıyorum. Hele bir de ekranlara çıkan 'ünlü' psikiyatrlar yok mu, işte onlar tam evlere şenlik ve bence çoğu kişilik bozukluğu değilse bile kompleksleri olan zavallılar. İnternet'teki yabancı psikiyatri sitelerinde bile bir kalite var. Ne ararsanız yanıtını bulabiliyorsunuz. Bizde her şeyde olduğu gibi bu alanda da geri kalmışlık sırıtıyor maalesef.
80- Ben inanın kime gidip kime gidemeyeceğimi bilmiyorum ve şu an dehşet şekilde bunalımdayım. Zaten arkadaşım onun için bu siteyi tavsiye etti. Bakalım inşallah yararlı olur. Umarım?
81- Ben obsesifim ve kolayca öyle psikologların falan geçireceğine de inanmıyorum. Çünkü obsesyonlarım öyle temizlik sayma gibi falan gibi somut değil. Yani güvenmiyorum psikologlara.
82- Yaa bende takıntılıyım. Mesela bir spor ayakkabı alayım dedim o kadar kararsız kaldım ki inanın depresyona giriyordum. Şunu mu alayım bunu mu kimse niye bu markayı giymiyor falan. Tamam, komik olduğunu biliyorum ama işte. Psikologlar yeterince donanımlı değiller. İki tane antidepresan veriyorlar sonra dikkat bozuklulukları, uyku, dalgınlık gibi problemler çıkıyor. Yani çözüm bulamazlar diye düşünüyorum ben.
83- Psikolojinin bozulma sebeplerinin başında insanın geçmişinde yaşadıkları ya da uyuşturucu gelmekte. Hastanede anlatmak istediklerimi anlatmaya zaman yetmez ve dışarıdaki birçok insanın beni görmesini istemiyorum. Aylık 400 TL maaş alıyorum ve şizofreni artı paranoya rahatsızlıklarım var fakat doktora verecek 80 TL yok. Artı iki çocuğum var. 80 TL benim için önemli bir para. Doktora gidip 10 gün çocuklarımı aç bırakamam. Bir de beni kişiliksiz doktorlar sinirlendiriyor. İlaç pazarlarına katkıları olsun diye hiç ilgisiz ilaçlar yazıp insanları sadece uyutuyorlar. Parayı aldıktan sonra sizin rahatsızlığınız sadece hasta diye nite¬lendirilip kendi dünyalarında kapanıp gidiyor. Zaten hasta da bir daha doktora gitmiyor ve bir zaman sonra rahatsızlığı had safhaya gelince ya kendine ya da başkalarına zarar veriyor.
84- Yüksek ücret, ilaçların pahalı olması ve kime gideceğimizi bilmemek gidememe sebepleridir.
85- Gelişmekte olan ve dünya devletleri içerisinde bir yandan kendi kültürünü muhafaza çabasında olup bir yandan da Avrupalılaştırma kampanyalarının insanlara dikte edildiği ülkemizde sosyal adaletsizliğin ve maddi çöküntülerin "deli" insanlar ortaya çıkardığı bir gerçektir. Şu halde birileri belki paradan kaçmayabilir fakat ne zaman ya da ne tür bir uzmanın yardımına başvuracağını bilmeyen vatandaşlarımız çoktur. Asıl gerçek olansa ruhsal bunalımlar yaşayan insanların birçoğunun bunalımlarının maddi sorunlardan kaynaklandığını tahmin etmek için uzman olmaya gerek yoktur. Bu yüzden ortaya bir paradoks çıkmaktadır. Maddi zorluk çeken insanlar uzman yardımına muhtaçtır; uzman danışma ücreti yüksektir. O zaman ciddi sorun yaşayan insanlar hiçbir zaman uzman yardımına başvuramaz. Bu aslında paradoks değil saçmalıktır.
86- Bence insanlarda hala bir damgalanmak deli gözüyle bakılmak korkusu var. Bunun üzerine kime gideceğini bilememesi ve bazen de ücretlerin mali gücü aşması kişiyi daha farklı bir boyuta sürüklüyor bence. Örneğin ben psikoloji öğrencisiyim. Herkes öğrenince ayrı bir sempati sergiliyor ancak o dakikadan itibaren ağzımdan çıkanı sanki bir psikolog söylüyor gibi algılayıp az da olsa kırılmalar yaşıyorlar. Eğer ben bölümümü söylemeden muhabbet etmiş olsaydım yine böyle mi olurdu, bence hayır.
87- Gitmeyi düşünüyorum ve gitmek istiyorum, damgalanmak gibi bir korkum yok depresyon şizofreni vs.. Bunların 'grip gibi' hastalık olduğunun farkındayım. Türkiye koşullarında doktorlarında maddi açıdan istediklerini almalarının zor olduğunu biliyorum ve inanıyorum ki bir kısmı ilaç şirketleriyle anlaşmalı her meslekte her grupta bu tarz insanların olabileceği gibi canım sıkılıyor diyene ilaç yazıyorlarmış gibi bir izlenim oluştu bende, ki özellikle devlet hastanelerinde teşhis koymak için gerekli şartların oluşmadığını düşünüyorum, en önemlisi zaman o kadar hastayla uğraşan bir doktorun ne kadar doğru kararlar verebileceği yüzde kaç isabet gösterip benim hangi yüzdeye denk geleceğimin bir garantisi de yok özel doktora gidecek maddi durum da ayrı bir sorun tüm bu yazmış olduğum şartlardan dolayı psikolog veya psikiyatra gitme isteğim ihtiyacım düşüncem karşılanmamış oluyor niyetim kimseyi suçlamak değildir. Saygılarımla.
88- Öncelikle ücretler fazla ve diğer unsur hangi psikologa gidilir, kime güveniriz onu bilememek. Yoksa illaki psikologa gitmek için hasta olmak gerekmez, her insanın ihtiyacı var bence, bu konularda bilgilendirme şansınız var mı bilmiyorum, bu siteye ilk defa giriyorum çünkü. Teşekkür ederim.
89- Deli damgasını yemek ya da ilaçlarla tedavi olmak gitmemi engelliyor.
90- Öncelikle kişiyi psikolog veya psikiyatriste götürmeyi ikna etmek işin en zor olan kısmı. Diyelim ki ikna ettik, bir kere gitmekle iş bitmiyor. Sürekli gitmek gerekiyor. Hele terapi almak gerekiyorsa, her hafta ücret ödemek gerekiyor. Gelir düzeyi düşük bir ülke olduğumuzdan dolayı, sanırım herkes "ücretler çok yüksek" şıkkını işaretlemiş. Belki de ücret yüksek değil ama dediğim gibi bu gelir azlığına bir de sürekli gitmeyi gerektirdiği için bu tedavi herkes tarafından alınamıyor ne yazık ki...
91- Sonuç zaten açıklamış insanların durumunu. Tedavi masrafları ilaçlar falan derken insan ister istemez başladığı işi bitirmek zorunda kalıyor. Başlamayı düşünen de başlamıyor böylece. Aileler de ilgisizse hele bu durumlara, çok kötü. "çocuk hayal görmüşse ne olmuş?, çocuk olmayan sesler ve kokular duymuş ne olmuş yani?" diyen aileler çok. Bu sokakta oynarken dizinin üstüne düşmek gibi değil. Bu tür ihtiyaçlar lüks olarak görülüyor aile tarafından. Ya da ben öyle anlıyorum, pardon...
92- Hem maddi yönü var hem de bir şeyleri değiştiremeyeceğine inanıyorum.
93- İhtiyacım olmadığını düşünüyorum. Kendi kendimi eğitebilirim…
94- Karşımda bilge bir kişilikten hoşlanmıyorum.
95- Siz siz olun; psikiytariste gitmemek için kendi sorunlarınızı kafanızda çözün. Hipokrat yemini ve etik değerler yok bu sistemde. İç dünyanızı anlatmaya giderken bir kez daha düşünün, pişman olmamak için. Saygılar.
96- Bence ilaç vermek çok saçma onların bir yararının olacağına inanmıyorum ben. Uyutmaktan ve insanın vücuduna depo yapmaktan başka bir işe yaramıyorlar. Eğer psikoloji ile ilgili şeylerde olay beyinde bitiyorsa ilaç sadece hastaları kandırma yöntemi mi. Hoşça kalın.
97- Yaşadığım yerde tek psikiyatr var ve uzun yıllardır bu böyle o kadar çok müşterisi var ki... O yüzden doktorun kendi başka bir doktora ihtiyacı olur hale gelmiş. 3-4 ay önce kendisine gittim, tam konsantre oldum konuşuyorum doktorun telefonu çaldı, arayan arkadaşı, alış verişe çıkmış bir elbise beğenmiş alıp almamak konusunda kararsızmış falan filan 15 dakika konuştular, bütün sinirlerim alt-üst oldu... Telefon görüşmesinin ardından bana tek bir cevapla olayı bitirdi. Şu anda çok ihtiyacım olmasına rağmen gitmiyorum.
98- Ne güzel yazmışsın be kardeşim. benzer şey benim de başıma geldi. Psikiyatriste gidiyordum, seans esnasında telefon geldi. Kiminle konuştuğunu bilmiyorum ama "şekerim, mekerim falan...." konuşuyor doktor. Bu durum birkaç kez oldu. En iyisi kalkıp gideyim dedim içimden. Bu işi sorumluluğuyla layıkıyla yapan doktor yok mu abi be. Bize mi denk gelmiyor iyi doktor.
99- Benim gibi Türk kadınların ya çoğu çalışıyor ya da hiç eğitilmemiş. Daha çocuğumuzun sorunu ne, kime danışabiliriz bilmiyoruz. Gerçek Türk çocuğu yetiştiremiyoruz. Devlet desteği sıfır, anne eğitimi sıfır, ne olacak bu yetişen çocukların hali? Çoğu topluma zarar verecek. Her şey zayıf kalıyor, siteler bile çoğu gereksiz, artık uyanalım bitsin bu cehalet, belki de bu yorum da gelmeyecek diğer sitelere gitmediği gibi olsun benim için sadece zaman kaybı olur. Ama ya yetiştiremediğimiz çocuklar?
100- Biz normalde fizyolojik rahatsızlıklarımız için zar zor özele gidiyoruz. Bir kere gidiyoruz kontrolü de ücretsiz oluyor. Şimdi psikologa ya da psikiyatriye ihtiyacı olan birini ele alalım. Psikoterapi rahat 1 yıl sürer. Ayda 4 kez ideal ama hadi 2 kez diyelim. Seansı 80 den bir hesaplayalım isterseniz (tabii 150 milyon olanlarda var) ayda 2 kez desek 160 milyon. 12 çarpı 160 toplam 1920. Şimdi sorarım size bu parayı kim verebilir. O kadar aç gözlüsünüz ki. Bir de soruyorsunuz. Şimdi diyeceksiniz biz de doktoruz bizim normal muayene ücreti almaya hakkımız yok mu? Hayır yok. Çünkü sizlerin tedavi etme süreciniz sıklık ve devamlılık gerektiriyor. Sonra da dersiniz Türk insanı bazı şeyleri aşamamış psikologa gitmiyor. Bu geyiği bol bol yaparsınız. Alakası yok. Gidemiyoruz. Ayrıca başka bir boyuta da değineyim: Kaç psikolog psikiyatr terapiyi gerçekten bilerek yapıyor? Hastane psikologlarının bence hali vahim. Onlara 0 puan veriyorum. Siteleri geziyorum, bir bilgiye ihtiyacım var. Bir tane psikiyatr bulamadım ki mail atayım soru sorayım işin ucunda para olmadan olmuyor değil mi? Paralarınızı küplere koymaya devam edin.
101- Tabii ki, ücretler bir facia... Ne kadar bu işi yapanlar bunu inkar etse de... Düşürün canım biraz fiyatları… Bu kadar açgözlü olmayın... Ne bu canım aaaaa... Soruyu hazırlamışsınız %99.9 u ücret fazlalığı... Eee artık anlamışsınızdır insanları... Bakalım uygulama olacak mı? Hiç zannetmem... Herkes gene kendi dalgasına bakar eminim... Biz işte burada boşuna yani arkadaşlar... Bizi anlayan yok... Bir de dalga geçer gibi sormuşlar...
102- Bu bir yaradır artık. Bu kanayan yaranın durdurulması gerek. Büyüklerimizden veya duyarlı medya mensuplarından bu konuya eğilmelerini istiyoruz. Gariban hastayı koruyan ve hasta bir çok hekimin de görevden alınmasını talep ediyoruz. Hekimlerin birçoğu danışandan daha hasta. Burada yazdıklarımız hep havada kalıyor. Boşu boşuna nefes tüketiyoruz. Anket sonuçları ortada. Ama bu anket sadece anket olsun diye iş olsun diye yapılmış o kadar.
103- İşe yarayacağını düşünmüyorum, bir çözüm olarak göremiyorum.
104- Psikolojik sorunlar için alternatif tıp önerisinde bulunacaklar varsa bizimle paylaşsınlar. Yoga meditasyon gibi. Psikoloji, etik değerlere ve Hipokrat yeminine sadık doktorların olması gereken bir bilim dalıdır. Çok hassas bir konudur. İnsanlar doğası gereği maalesef etik değerlere ve Hipokrat yeminine sadık kalmıyor. Açgözlülük ve dürüstlük ve değer yargıları bu acımasız sistemde yok. O yüzden doktorlara güvenmemeli derim ben. Keşke psikolojiye alternatif bir bilim dalı olsaydı da insanlar da çaresizlikten psikiyatristlere gitmeseydi. Sorun beyin. Belki bu düşüncem bir ütopya ama umarım ilerde bu ütopik düşüncem gerçekleşir ve en azından çocuklarımız bizden sonraki nesiller psikiyatriste gitmek zorunda kalmazlar. Doktorlarım alınmasın lütfen.
105- Bence psikologlar sadece maddi çözümler üretiyorlar bu da geçici bir seçenek oluyor. Ya da genel bir çözüm de diyebiliriz. Ama genel olarak her insan farklıdır ve kişiyi çok iyi tanımadan bu tür yardımlar bazen tam olarak yerine oturamayabilir. Bence oraya sadece rahatlamak amaçlı gitmek daha mantıklı. Dışarıdan bir görüş almak.
106- Muayene ücretleri ve psikolog başına düşen hasta sayısı olmalı. Teşekkürler.
107- Korku ve bebeğimin oluşu.
108- Ben psikologlara güveniyorum ama benim asıl gitmeme sebebim insanların sorunlarını kendi içlerinde çözebileceğine inanmamdan dolayıdır. Sorununuz her ne kadar büyük olursa olsun sizin de neredeyse kullanamadığınız %90 beyniniz var kendinizi zorlarsanız sorunların üstesinden geleceğimize, başaracağımıza inanıyorum...
109- Psikolog veya psikiyatr'a gitmememin nedenlerini sıralamak gerekirse ücretlerinin hep yüksek olarak anılması, yaşadığım yerde insan psikolojisine fazla önem verilmemesi. Bazı tabular var, insanın sahip olduğunda mutlu olması gerektiğine inanılan ve bunlara körü körüne inanılması (2 ayrı örnek vermek gerekirse ilk olarak toplumun iyi olarak bildiği biriyle evliyseniz mutlusunuz ve o şahsı sevmiyor olabilme ihtimaliniz yoktur, 2.örnek ise benim gibi küçük yaşta evlendirilip 18 yaşında dul kalmışsanız 2.el araba muamelesi görüp karşı çıktığınızda yargılanmanız bu arada üniversiteye başladım ama onlar için değişen bir şey olmadı) psikologa gitmem gerekiyor dediğimde milletin bana gülmesi. Aldırmıyorum dediklerine, sadece maddî olanakların kıt olması engelliyor beni bu da var gitsem gizli giderim 
110- Bence psikiyatr'a gitmemek eskiden süregelen birçok asılsız nedenden kaynaklanıyor. Her şeyden önce halk psikiyatr'a gitmenin nedenini tam olarak bilmiyor anlamını da kendi istediği şekilde biçimlendiriyor. Mesela halâ deli olanların gittiğini düşünen bile var, bence bu büyük bir gerilik ya da ilerleyememe. Sonuçta ortada aslında büyük bir sorun var ama bunun farkında olan ya da ilgilen kişi sayısı yeterli değil. Bence en azından herkesin de haberdar olabileceği televizyon yayınından halkı bilinçlendirebilirler. Böylece hem bunalımda olan sorunları olan kişiler azalır hem de toplum gerilikten kurtulup sağlıklı bir yaşama yelken açar.
111- Türk insanı ekmeğinin peşinde hocam Ayrıca Türkiye’de insan psikolojisi pek önemsenmiyor.
112- Aslında önce para sorunu geliyor ama bu sorunu ortadan kaldırabilsem bile güven sorunum da var sanırım. Bir psikologun seni ne kadar dinlediği tartışılır ve bana ne katabilir diye düşünüyorum.
113- Toplumdan dışlanmak ve çevrenizde hor görülmek bunlardan birkaç tanesi. Maddî konular, eşinizin size farklı gözle bakması, sizi hor görmesi.
114- Kardeşim bir kere oylamada da belirtildiği gibi özel muayene ücretleri çok yüksek. Muayeneye gitsen ilaçlara para gerek. Bunlar en baştaki sorunlar. Daha sonra kime gideceğini de bilemiyorsun. Bu işin uzmanı var acemisi var. Eğer gittiğin kişi deneyimli ağır oturaklı ve çözümü varsa çözüm sunabilecek biriyse hay hay. Muayene 1,000,00 lira da olsa problem değil. Ayrıca tabi gidip geldiğin duyulursa ya işte hasta bu psikologa gidiyor falan muhabbeti. Yani seçenekte sunduğunuz birçok şey geçerli. Saygılarımla.
115- Bence bazı kesimler için, ben de içindeyim bu kesimin, ücretler hakikaten uçuk, şimdiye dek gitmedim ama özellikle bu aralar çok ihtiyaç hissediyorum, ücret yüzünden erteliyorum, ilçede yaşıyorum ve çoğu insan sima olarak biliyor birbirini, eminim doktorda buna dahildir. Bir de insan bunu yakınlarından gizleme ihtiyacı duyuyor, ama faydalı olacağından eminim, içini dökmek bile rahatlatır insanı ama sık sık seansa çağırırsa o kötü, parasal açıdan tabi, herkes ister 15 günde bir terapiyi, değil mi arkadaşlar.
116- Bu soruya benim kişisel cevabım şudur. Buna gerçekten ihtiyaç hissediyor muyum? (Evet). Bu soruya kendimi düşünerek cevap verdiğimde aklıma şu geliyor. Sorunlarımla başa çıkamayacak kadar güçsüz ve bunu kabullenip hayatta sürekli bir değneğe ihtiyacı olan biriymiş gibi hareket etmek beni daha da mı geriletir? Yoksa gerçekten düşünme biçimimde, hayatımda bir şeyler değişir mi?
117- Fiyatlar inanılmaz yüksek çok ihtiyacım var ama gidemiyorum.
118- Yaşadığımız yerde yoktur. İlgili psikologlara duyurulur. Burada deli çoğalıyor çabuk yetişin...
119- Bacım güzel yazmışsın deliler çoğalıyor. Psikologlar arasında da çok deli çatlak var. Sufi ve üstat olanlarından kaçınmanız şiddetle tavsiye edilir.
120- Bir kez gitmekle olmayacağı için ücretlerin çok yüksek olmasından dolayı gidemiyoruz.
121- Burada söylenecek bir şey değil belki ama kişisel deneyimlerimce diyebilirim ki psikolog ve psikiyatrlar kasaptır. Bunu herkes bilir.
122- Güven vermiyorlar. Sadece parayı düşünüyorlar. Birkaç soru sorup gönderiyorlar. Sonraki seanslarda da sadece dinleyip yolluyorlar. Ama astronomik ücretlerinde fedakarlık yapmıyorlar. Gözleri doymuyor. Tedavi bile yaptıklarını düşünmüyorum. Dinlemek tedavi değildir. Paranıza yazık. 
123- Kendi irademle sorunlarımın üstesinden gelebilmek zorundayım. Bütün iş kişinin kendisinde biter.
124- Ücretleri çok yüksek diye duydum yoksa bu zamana kadar çoktan gitmiştim.
125- Gidemiyorum. Çünkü hem ücreti yüksek hem de doğrudan ilaç tedavisi uyguluyorlar bir de zaman bulamıyorum. Aslında çok ihtiyacım var görüşmeye.
126- En önemli etken tabii ki danışma ücretleri. Bu ücretlerin yüksek olması beraberinde güvensizliği de getiriyor. Buna bakarak ta hastalarını hasta olarak değil müşteri olarak gördükleri çok net anlaşılıyor. Şahsım adıma; benim sorunumu çözmemde yardımcı olacak bir insanın, bunu gerçekten istiyor olması lazım. Paradan öte biraz dahi olsa idealist olsalar çok farklı olur diye düşünüyorum. Tatmin duygusunu parayla değil, hastalarına faydalı oldukça yaşasalar gerçekten faydalı olabilirler. Bunlardan ötürü psikologluk benim gözümde çok boş ve faydasız bir meslek. Psikiyatrlık ise tıbbın yeşil reçete yazabilen uzmanlık dalı.
127- Psikolog ve psikiyatrlara katiyen güvenmiyorum ve onlara para kaptıracak kadar salak değilim. Türkiye’de bu meslekler hakkıyla yapılmıyor. Diplomaları sayesinde para kazanmaya çalışan asalaklar sadece. Ayrıca kadın psikologlardan kesinlikle uzak durun. Sosyal ortamda bile muhabbete girmeyin. Kendini bir şey zanneden gerzek tipler çoğu…
128- Evet kadın psikolog ben de tercih etmiyorum. Bu yazıyı yazanı tebrik ediyorum. Bir de psikolog veya psikiyatr seçerken, özgeçmişini inceleyin. Şayet elit tabakadan geliyorsa; en iyi üniversiteyi bitirmiş olsa dahi gitmeyin. Bu konudaki deneyimlerimden size yazıyorum. Medyatik doktorlara gitmeyin. Yani sık sık medyada görünen doktorlara gitmeyin. Bu medyatik doktorlar; 5 dakikada öğrenilmiş teşhis koyup gönderiyorlar. Kartvizitlerini verirler, herhangi bir kötüleşme durumu için, ama arayınca azarlanırsınız. Ünlü medyatik doktorlar, seans esnasında, uzun telefon görüşmeleri yaparlar. Bunları yaşadığım için yazıyorum. Aldıkları ücretler 200-350 TL arası. Ciddi değillerdir. Seansta bile azar işitebilirsiniz. Sürekli övündükleri etik değerleri, sözde değerlerdir. Toplumdan önce bu tip doktorlarca damgalanabilirsiniz. Psikolojik sorunlarınız varsa, daha çok somut tedaviler olan TMU, ELKTŞOK, EEG tarzı tedavi şekillerine yönelin. Bilginize sunulur. Saygılar
129- Ben 18 yasındayım ve bence psikologluğun nasıl bir meslek olduğu daha iyi anlatılması gerekir, ne gibi tedaviler uygulandığının anlatılması gerekir. Lütfen buna dikkat edelim.
130- Gerçekten çok pahalı, yeterli paramız yok ama derdimiz çok.
131- Halkımızın eğitimsizliği, devletin ilgisizliği, ilgili doktorların pasif kalmaları.
132- Devlet hastaneleri vaktin kısıtlı olmasından dolayı yeterli ilgiyi maalesef gösteremiyor. Özele gidince sizinle ayrıntılı bir şekilde ilgileniyor, saatlerce dinliyor ve gereken tedaviyi en iyi şekilde yapmaya özen gösteriyor. Tabii ki bununda bir bedeli var. Oldukça yüksek ekonomik açıdan zorlayan bir duruma sokuyor. Bu yüzden, hastalar büyük bir çaresizliğe kapılıyor. Şu anda benim düştüğüm konuma geliyorlar. Kendilerini çaresiz hissedip intihara varan sorunlar veya büyük mutsuzluk, çöküntü içinde yaşamaya devam ediyorlar. Sonra neden hayata küskün bir toplumuz diye cevap arıyoruz. Ben 3 yıldır devlet hastanesinde tedavi olduğum halde, hala hasta ve mutsuzum, yardıma ihtiyacım var ama çaresizim. Söyleyin yoksa insanlar iyileşmekten neden kaçınsınlar? Tabii ki ekonomik koşullar yüzünden. Devlette çare olamayacağını düşünerek tıpkı benim gibi kendi kabuğumuza çekilerek psikolog veya psikiyatriste gitmekten vazgeçmek zorunda kalıyoruz. 
133- Bence en önemli neden insanların bilinçsizliği. insanlar konuşarak sorunlarının çözülebileceğine inanmıyor. Sanki yaşadıkları sorunları kendi başlarına çözebileceklerini düşünüyorlar. Başkasına anlatmayı güçsüzlük gibi görüyorlar. Halbuki sorunlar paylaşıldıkça azalır. Bu konuda medyaya çok rol düşüyor. Tabi insanların önyargılarını da aşması gerekiyor. Umarım bu tarz hizmetler sadece büyük şehirlerle sınırlı kalmayıp Türkiye’nin her yerine yayılır.
134- Gerçekten ücretleri fazla. Ben gitmedim ama giden arkadaşlarım var. Psikiyatrist 10 dk sorununu çözdü ve bunun için 100 TL aldı. Gerçi ben de psikolog olmayı düşünüyorum ama bakalım... )))
135- Anket sonuçlarına göre en büyük payda danışma ücretlerinin yüksek olması. Bu bir bakıma bence de doğrudur. Fakat psikolojik bir rahatsızlık yaşadığımızda nasıl tanı¬ma¬dığı¬mız bir insana içimizi rahatça dökebiliriz ki; Hipokrat yemini etse de işinde etik kurallarına saygılı da olsa benim güvenimi kazanmamış bir insana yaşadıklarımı nasıl anlatabilirim?
136- Etik kuralları olduğuna inanmayın. Etik kurallar sadece sözde. Yani doktora aşırı güvenerek gitmeyin. Her zaman ihtiyatlı olun. Sonuçta herkes kendi çıkarını düşünüyor. Dolayısıyla doktorlar da çıkarcılar. Bunu unutmayın.
137- Sonuçta ben onlara güvenemiyorum çünkü benim derdime çare bulacaklarına inanmıyorum. Buna damgalanmak tam denmez ama yine de düşünebiliriz. Yine de böyle mesleklere ihtiyacımız vardır. Bence ilerde çok tutulan hatta çok benimsenen bir meslek olacaktır.
138- Bizim yaşadığımız yer kırsal bir yer ve burada psikolog yok bu nedenle ben gidemiyorum, hâlbuki psikologa gitmek delilik değil aksine en büyük akıllılıktır.
139- Ben 16 yaşındayım. Henüz reşit değilim ama psikologa gittiğim zaman sorunlarımın aileme anlatılmasını istemiyorum. Hastaların verdiği bilgiler kesinlikle gizli tutulmalı. Ben bu konuda psikologlara güvenemiyorum. Ayrıca fiyatları gerçekten çok yüksek.
140- Bunun bence en önemli nedeni psikologlara güvenmeme. Nihayetinde psikologluk bir meslek ve bunu yapanlar bunu bir maddî beklenti amaçlı yapıyorlar, yani kimse benimle babamın hayrına konuşmuyor. Onların da bir çıkarları var ve ben bu yüzden psikologlara güvenmiyorum. Acaba psikolog benle konuşurken aklından ne geçiriyor? Belki evini belki karısını ya da çocuğunu düşünüyor. Her neyse yani bunu ne sırf işi olduğu için yapıyor ve ben gittikten sonra Allah bilir arkamdan neler düşünüyor hem insanlara o kadar akıl veren psikologların hayatları nasıl acaba önce bir bunu araştırmak lazım. Bence her şeyin doğrusunu düşünen adamlar acaba gerçekte nasıllar?
141- Hayatımda neyi değiştirecek ki. Beynimi açıp sıkıntılarımı alacak beynimi mi değiştirecek. Sonuçta her şey kendimizde beynimizde bitiyor. Sadece para verip kendimizi dinlettiriyoruz.
142- Bazı doktorlar fazla soğuk davranıyorlar ve huzurlu, anlayış dolu bir ortam yaratmıyorlar ve tabi ki ücretler astronomik.
143- Türkiye’de sadece psikolog ya da psikiyatr'a gidememede değil tüm hastalıklarda zorunlu olmadıkça gitmekte sıkıntılar yaşanıyor. Bunun en önemli nedeni de tabi insanların aldıkları ücretlerin yetersizliği gelmektedir. Sosyal güvenceleri bile olduğu halde hastaneler istenilen kalitede olmadığı gibi bu da yetmiyormuş gibi birde doktorların özel muayenesine gitmeden tedaviyi sonuçlandırmak neredeyse imkânsız hale geliyor. İnsanlar zaten karnını zor doyururken bir doktora verecek parayı bulmada sıkıntılar yaşıyorlar. Parası olan hastalar özel hastanelerde neredeyse turist gibi muamele görürken sosyal güvenceli hastaların ise rezillikleri her gün daha da artmaktadır.
144- Daha önce psikologa gitmedim ama bence de ücretleri biraz fazla gibi.
145- Avcılarda oturuyorum. Buraya yakın psikolog bulamıyorum. Çalışan insanlar için bir de pazar günü olsa da hafta içi izin kullansalar keşke. O zaman nerde olsa gidilir
146- Beni yaşadıklarımı asla anlamıyorlar. Onlar için çok abartılı olay gibi görülüyor. Kendi düşünceleri daha doğru onlar için. Beni hasta olarak gördükleri için fikirlerime değer vermiyorlar. Sorunlarım olsa da ben de düşünebiliyorum.
147- Gidemememin nedeni ailemin sen istersen başarırsın demeleri beni de bu üzüyor.
148- Ben… Eşimden çok zor bir süreçte ayrıldım. Yani onun bu ayrılığı kabullenmesi çok uzun zaman aldı. Bu nedenle kızım ve ben psikolojik olarak kötü durumdayız. Buna rağmen aradığım tüm psikologların ücreti anormal pahalı. Her zaman psikologa gitmenin son derece normal ve gerekli olduğu söyleniyor ama yapılanlar da ortada (daha doğrusu yapılmayanlar). Ben belki kendim gitmesem de (ki çok ihtiyacım var), kızımı ne yapıp edip göndereceğim. Çünkü ben belki olumsuzluklarla başa çıkabilirim ama küçücük kızım ne yapsın? Biliyorum ki bu da boşa yazılmış bir yazı. Kimin umurunda?
149- Konuşulanlar ailelere bildiriliyor böyle olduğunda da psikologa falan gitmeye gerek yok. Nasıl olsa ailen onlara söyleyemediklerini psikologlardan duyuyor.
150- Her kimsen, o kadar doğru tespitte bulunmuşunki. Seni alnından öpüyor ve tebrik ediyorum. Arkadaşımıza ve ailemize anlatamadığımız sorunlarımız için doktorlara gidiyoruz ve o Hipokrat yemini eden saygıdeğer doktorlar; hiç düşünmeden (bu hastanın ailesi nasıl insanlar?) hastayı deşifre ediyorlar. Bu konuda çok hassasım ben. Mağdur oldum. Şu sayfada, defalarca yazdım. Hastaları uyarmak için. Siz siz olun; doktorunuzu iyi seçin. Anlayana sivrisinek; anlamayana davul zurna az. Saygılar.
151- Öncelikle şunu söylemek istiyorum; psikologların seans başı aldığı ücret gerçekten pahalı, yani seans başına aldıkları ücretle bir aile geçinmeye çalışıyor. Türkiye’deki sorunlardan bir tanesi de işsiz aşsız çok insan olup çoğunun evinin barkının olmaması. Ben psikologlarımızdan biraz da şöyle bir yaklaşım bekliyorum, anket doldurur gibi her gün birkaç ev gezip insanlarla dertleşip kısa bir sure bile olsa onların dertlerini dinleyip yardımcı olmak bile çok güzel olduğunu düşünüyorum. Ben daha 16 yaşında bir çocuğum. Düşüncelerim saçma gelebilir, bu söylediklerimin çok kolay olduğunu da iddia etmiyorum ama benimki bir fikir. İdealim çok büyük, ben psikolog olacağım. Daha şimdiden psikoloji hakkında yaşıma uyan kitaplar okuyorum, kendimi içten temelimi güçlendirmeye çalışıyorum. Son olarak büyük hedefleri olan insanların büyük işleri olduğunu düşünüyorum d:d:d:
152- Gittim ancak tam olarak neyim var, kendimi ifade edemeden ilaç yazdı bana. Bence dinlemeliydi beni, çünkü, rahatsızlığım fiziksel değil psikolojik, bu yüzden en iyisi insanın kendi doktoru olması. Şimdi rahatsızlığımın tam olarak ne olduğunu anlamak için internette araştırma yapıyorum 
153- Elbette ki çok yüksek rakamların söz konusu olması. İnsanlar düne kadar delilik olarak yorumladıkları psikologa gitme işini, şimdi bunu aştıkları halde parasızlık yüzünden gidememeleri daha yaralayıcı bir sorun bence. Toplumumuzdaki bu düşüncenin aşılabilmesini daha kolay kılmak için bile bir kere denemek isteyen insanları ürküten rakamlar söz konusu. Bence bunun için bir şeyler yapılmalı. Hiç kimse uzman yardımından parasızlık yüzünden mahrum kalmamalı. Teşekkürler.
154- 2 yıl önce bir psikolog yardımı alma ihtiyacı hissettim kendim de. 3 kez görüşmelere gittim fakat ücretin çok yüksek olması nedeniyle 4. sü gerçekleşmedi. Oysa görüşmeler beni oldukça rahatlatıyordu. Fiyatlar biraz aşağıya çekilirse daha sık psikologa gidilir diye düşünüyorum.
155- Psikolog veya psikiyatr'a gidemiyorum. Çünkü onlara güvenemiyorum. Her olayı tek bir şeye göre yorumladıklarını ve tek bir yol gösterdiklerini düşünüyorum. Sorunlarıma çözüm olamıyorlar. Asıl çözüm istediğim konunun dışına çıkıp beni başka şeylere yöneltmeye çalışıyorlar. Oysa ben böyle bir çözüm bulunabileceğini düşünmüyorum. Yani çözüm yine o konuda bulunmalı bence ama onlar tamamen farklı bir şeye yöneltip o konuyu unutturmak istiyorlar. Bence bu bir çözüm değil. Konuyu unutturmak yerine konu çevresinde farklı çözüm yolları üretselerdi kesinlikle sürekli bir görüşme içerisine girerdim ama böyle değil. Bu nedenle onların çözüm olabileceğine inanmıyorum...
156- Parasızlık gitmem gerekiyor ama gidemiyorum.
157- Kesinlikle para başka hiçbir şey değil. Diğer engeller bir şekilde aşılır ama para engeli asla aşılamaz. Ülkemizde bırakın ayda 4 kez gitmeyi her ay gidebilmek bile imkansız. Ayrıca adamakıllı terapi yapabilecek doktor bulmak ta çok zor. Psikiyatrist ve psikologlarımız maalesef son derece açgözlü. Terapi ücretlerinin kesinlikle 20 milyona falan inmesi gerekiyor ki orta direk yararlanabilsin. Parası olmayan hastanelere gitsin diyeceksiniz belki ama hastanelerin durumunu herhalde açıklamaya gerek yoktur. Hastane psikologlarının yetersizlikleri de cabası.
158- Bence bariz bir sebebi var o da kime gideceğini bilememek... Benim psikolojim fena halde bozuk ama bilmiyorum gittiğim kişi konuşunca beni tatmin edebilir mi? Bazen de düşünüyorum... çevremdeki dostlarım bana yardım edemezken, tanımadığım biri nasıl bana yardım edebilir ki? Değil mi ama...
159- Zaman zaman çoğu kişi gibi benim de psikolojik yönden profesyonel yardıma ihtiyaç hissettiğim oluyor. Fakat ne yazık ki onlara çokta güvenemiyorum. Yıllar önce bir yakınıma konulan psikosomatik tanısı yaklaşık on yıldır kullanılan aynı ilaçla geçiştirilmeye çalışılıyor. Ne bir sağaltım çalışması ne grup tedavisi ne de aklımın ermediği herhangi bir yöntem uygulanmıyor. Rutin muayenehane ziyaretleri bir sonraki randevu tarihleri ve vizite ücreti hastayı belki kendi kendine düzelme imkânı varsa onu da baltalamış oluyor. Ne var ki denize düşen diyemiyorum ata sözümün yanlış bir benzetmeye yol açacağından endişeleniyorum. Keşke hastalarına maddi kaygılarından soyutlanarak daha fazla zaman ayırabilseler. Başarı dileklerimle saygılarımı sunarım. 
160- Bazen gitmeye çok ihtiyaç duyuyorum fakat ücretleri çok yüksek bu nedenle gidemiyorum.
161- Arkadaşlar öncelikle maddiyat iş bilmemezlik.
162- Verilen ilaçların uyku yapması.
163- Merhabalar... Psikoloji öğrencisi olarak psikologa gidememenin en önemli sebeplerinden biri olarak yaşadığımız kentte bulunmayışını gözlemliyorum ve hastanelerde psikologların bulunmasını ve insanların sosyal güvenceleriyle tedavi olabilmelerini temenni ediyorum... Esen kalın... Saygılar.
164- Psikiyatrist ücretleri oldukça astronomik bunun gereklilikten çok fırsatçılık olduğunu düşünüyorum.
165- Danışma ücreti fiyatları petrol zammına göre mi artış gösteriyor?
166- Bundan 20 yıl önce doktora gittim, faydasını gördüm ve ilacı birden kestim sonra yine ortaya çıktı ve yine kullandım ilaçları, yine geçti ve şimdi depresyonda değilim fakat algılarımda değişme var çoğu olayı yorumlayamıyorum şimdi. Doktorlardı tek çarem artık onlara güvenmiyorum onun için doktora gitmeme kararı aldım.
167- Yaşam bir o kadar güzel bir o kadarda baş etmekte güçlük çektiğimiz zamanlarla dolu. İşte bu zamanlarda kendiniz ve sevdikleriniz için ayakta durmak güçlü olmak zorunda kalıyorsunuz. Yardıma, ama objektif ve uzman yardımına ihtiyaç duyuyorsunuz.. Bunun farkındasınız ama nafile... Eliniz kolunuz bağlı.. Çünkü ücretler yüksek.. Akşama ne pişirsem diye erzak dolabının önünde umutsuzca düşünürken psikolog lafı etmek bir lüks hatta şımarıklık gibi geliyor insana.
168- Benim için 2 önemli neden var. Bunlardan ilki ücretlerin çok yüksek olması. Buna bağlı olarak bu zamana kadar bu ücreti hak edecek henüz bir psikologa rastlamamış olmam. Şöyle ki iki arkadaşım psikolojik tedavi almak istediler ve sadece 2 ay gittiler. Çünkü sorunlara çözüm üretmek yerine ilaç vermeyi ve insanlara dertlerini sıkıntılarını unutturmayı deniyorlar. Oysa biz sorunları unutmak yerine onlarla başa çıkabilmeyi öğrenmek istiyoruz. Biz üç arkadaş sıkıntılarımız birbirimizle paylaşarak kendimizi nasıl mutlu edebileceğimizi tartıştık ve birçok sorunlarla ilaç kullanmadan ve sıkıntılarımızı yok saymadan başa çıkabildik. Konuşabiliyorsak atlatırız. Bunun için yüksek rakamlara gerek yok...
169- Bence güzel bir anket olmuş değil mi evet bence de dediğim gibi fiyatlar çok yüksek olduğu için psikologlardan fazla yararlanamıyoruz (
170- Bizim ülkemizde çok fazla yararlanılan bir hizmet değil, bu yüzden kimse önem vermiyor...
171- Evet psikiyatriye gidemiyordum. Ailem zorla gönderinceye kadar. Depresyon beni fiziksel olarak nasıl etkiledi anlatamam. Ben durumumu çevremdeki insanlara anlatıyordum fakat her anlattığımda yanlış kişi olduğunu anlamak bir cehennem azabıydı. En son psikiyatriye götürdüler. Doktor fazla soru sormadı bende fazla konuşmadım. İlaç verdi faydası olmadı. Bir kaç tedavi denedim. Ama artık benim için doğru ilaç tedavisini bulduk ve kendimi çok daha iyi hissediyorum. Doktora artık korkmadan gidiyorum. Ailemin zoruyla. İnsan dışarıdan gören insanlar kadar anlayamıyor halini... Eğer benim gibi korkan varsa cesaretini toplasın. Yaşamımızın kalanını kim karanlık bir zindanda ya da müebbet mahkumu gibi geçirmek ister?
172- Bu tür anketler bu karmaşık olan dünyada az çok kendimi ve çevremdeki insanları tanımama yardımcı oluyor. Sizlere çok teşekkür ediyorum inşallah daha fazla testler hazırlar ve bizim gibi kimlik arayışına giren gençlere yardımcı olursunuz.
173- Psikiyatriye daha önce gittim fakat yanlış ilaç verdi.ve doğru bir yönlendirme yapamadı. Benim ihtiyacım olan psikolojik destekti ama maalesef yaşadığım yerde her şey var. Ama psikolog yok. Dışarıda tedavi görmek hem çak masraflı hem de daha fazla zaman kaybı. Ancak çok ciddi vakalarda gidilebilir.
174- Sitenize kayıt olabilmek için çok uğraştım. Onay bilgileriniz e mailinize yollandı deniyor ama gelen hiç bir şey yok. E mail adresiniz zaten kayıtlı deniyor. Şifre gelmiyor size üye olmak bu kadar zorsa bu bile eziyet halini alıyorsa psikologa gitmek ne kadar kolay olur ya da ne verim alabilirsiniz.
175- Gittiğiniz psikologla aranızda bir elektrik oluşması çok önemli ben defalarca denedim olmadı. O etkileşimi yakalayamadım. En son çok umutsuz olarak gittim ve o enerjiyi buldum. Bu çok önemli. O iletişimi yakalarsanız terapi çok faydalı oluyor, umutsuzluğa kapılmadan imkanlar ölçüsünde denemeye devam ediniz.
176- Fiyatlar yüksek ve de tedavi olabilir mi emin olamıyorum. Gittim bir kere, ilaç yazıp gönderdi, hiç bir değişiklik olmadı.
177- Ben 16 yaşındayım. Psikolojik sorunlarım var benim de ama ne yapacağımı bilmiyorum.
178- Nereye kime gideceğimi bilemiyorum bana faydalı olur mu merak ediyorum.
179- Ben psikolog ve psikiyatrların pek işe yaradıklarını düşünmüyorum. Durumlara fazla kuramsal yaklaşıyorlar. Üstelik terapilerde çok iyi sonuca ulaşanlar da yok denecek kadar az. Özellikle psikiyatride hastalara uyuşturmaktan başka bir şey yapılmıyor. Şikayetler azalsa bile bir süre sonra tekrar ortaya çıkıyor. İnsanlar artık gidip gelmekten, ilaçların verdiği uyuşukluk ve kilolardan kurtulmak için iyi olmuş gibi davranıyorlar daha doğrusu başka yolları kalmıyor. 
180- Bende depresyondayım. Bunu nereden mi biliyorum? Çünkü internette yaşadıklarım üzerine biraz araştırma yapınca çok net anlaşılıyor. Tabii ki psikologa veya psikiyatra gitmek isterim ama ben küçük bir yerleşim yerinde yaşıyorum. Burada sadece devlet hastanesinde psikiyatr var ve ben problemlerimi birkaç hastanın aynı anda muayene edildiği bir ortamda anlatmak istemiyorum. Tabii muayenehanesi de vardır. Ama ücretler çok pahalı. Ölelim biz yani. Zaten bu şekilde giderse fazla uzun beklemem ölümü.
181- Merhaba, psikolog veya psikiyatr'a gitmememin en büyük sebebi Türkiye’de bu işi hakkıyla yapan kişilerin yok denecek kadar az olması. Tek bildikleri şey ilaç yazmak. En son gittiğim psikolog bana prozac yazdı ve başladım. 4 aya yakın kullandım. İlk başlarda nedensiz sapıkça bir mutluluk veriyor. Ota böceğe gülüyorsunuz. Sonrasındaysa tık yok.. hele bırakınca her şey en başa dönüyor.. ben bir insanın çok ciddi bir rahatsızlığı olmadığı sürece (şizofreni ve benzeri ağırlıkta rahatsızlıklar) ilaç kullanmasını doğru bulmuyorum.. özellikle eğer depresyondaysanız bundan kurtulmak sizin elinizde ilaçların değil.. ben şu anda hala depresyonla savaşıyorum.. ama yakın bir zamanda beni terk edecek biliyorum çünkü ben kendime inanıyorum ve düşmanımla savaşıyorum..herkese Allah bu gücü versin..
182- İnsanlar bazen mutsuz olurlar. Bazen de mutlu. Pinokyoyu okuyan her çocuk bilir bunu. Mutsuzluğu bile hastalık sayan psikiyatriye güvenmiyorum da ondan. 
183- Dinlemeden anlamaya çalışmak yerine ilaç veriyorlar. Bundan dolayı sağlığımı kaybettim ama hiçbir şey yapamıyorum.
184- Çünkü bende bir psikologum kime gideceğimi bilmiyorum. Kendimi çok yetersiz hissediyorum.
185- Psikiyatriye gidemememin en önemli sebebi ücretlerin çok yüksek olması ve bulunduğum yerde olmaması.
186- Üç aydır majör depresyon tedavisi görüyorum. Oturduğum ilçede değil de yakın bir ile gidince tanı konmuştu. Neden bulunduğum ilçedekine gitmediğime gelince hemen herkesin birbirini tanıyor olması ve bunun konuşulacağını düşünmem. Utanılacak bir şey olmadığını biliyorum ama bunun bilinmesi beni rahatsız edecek. İnsanların bana önyargılı davranmasını istemem. Bunun yanında ilaçlarımı tanıdık eczaneden almıyorum. Ayrıca tanı koyulduktan ve tedavi başladıktan sonra hiç kontrole gitmedim. Sebebi yüksek ücretleri. Devlet hastanesindeki doktor psikiyatriye gidip kontrol olmalısın dedi. Bakalım para bulabilirsem yine gideceğim doktoruma 
187- Şu andaki boşanmam kızımın ilkokula yeni başlamasıyla başlayan uyum sorunları ve işimin çok stresli olması gün geçtikçe beni eritiyor. Maddi sıkıntılarda cabası tükendim ve profesyonel bir kişinin dinlemesine o kadar ihtiyacım var ki ama maalesef ücretlerin yüksekliği buna engel oluyor. Ona para vereceğime kızımın bir ihtiyacını karşılarım diye hep erteliyorum. Sosyal güvenceyle gidebileceğim psikologa da açıkçası güvenmiyorum mor liraları görmedikçe açıkçası çok net yardımcı olmadıklarını düşünüyorum. Nedense kulaklarını, mesleki tecrübelerini mor liralar açabiliyor
188- Gidemedim çünkü deli olduğumu düşünüyorlar. Yoksa çok ihtiyacımın olduğunu düşünüyorum ama bazı insanların bakış açıları bile değiştiği için uzak kalıyorum.
189- Çok yüksek fiyatı var biraz düşürülmesini istiyoruz tüm Rize halkı olarak herkes fiyatların düşürülmesini istiyor.
190- Bir defa gittim bana ilaç tedavisi verildi o kadar. İlacı kullanmama rağmen iyileşemedim, ilaçlar çok ağırdı, kullandığım zaman sürekli uyuyordum. Bu yüzden bir daha aynı şeyleri yaşamak istemiyorum.
191- En önemli sorun kişilerin öyle yerleri yanlış tanımaları insanlar psikologa gittiklerinde kendilerinin nitekim eksik olduklarını çevreden yanlış anlamaktan korktukları için. Çünkü biz psikologun ya da psikiyatrisin ne denli bize yardımcı olacaklarını bilincinde değiliz. Bize sağlayacağı yararı değil, biz psikologun adından korkarız. Örneğin bir öğretmene sorumuz olduğunda yardım için gideriz sonucunu alınca mutlu oluruz ama bir psikologdan yardım almak bize başka türlü yapılan bir muamele gibi gelir ama öğretmenden hiç farkı yok. Sadece isim değişikliği var. Biz bunu anlamakta zorluk çekiyoruz sorunlarımızdan çok biz o addan korkarız biz hepimiz psikolog kavramını anlamaktan korkarız insanlar bu yüzden gitmek istemiyorlar. İnsanlar için para hep sonra gelir önemli olan bizim bunu anlamamız. 
192- Konuşmak için milyarlarımın olması lazım o da yok 
193- Damgalanmaktan korkuyorum.
194- Bir kere devlet hastanesine gittim. Doktor bana aptalmışım gibi baktı. Kendimi rahat hissetmedim. Zaten beş dakika bile sürmedi. Bana ilaç yazıp gönderdi. Özeller de çok pahalı.
195- Daha önce birtakım başka ihtiyaçlarımı kısıtlayarak gitmiştim bir psikologa. Sorunun tam ortasından girecekken saat doluyor ekstradan saat için ekstradan ücret ödemek zorundasınız. Maddi imkanlarınız bunu karşılamıyor. Üstelik birkaç seansta da nedense bir türlü çözüm bulunamıyor. En sonunda maddi ve manevi olarak daralıp bırakıyorsunuz gitmeyi. Kendi sıkıntılarınızla kendiniz boğuşmaya, hep aramaya devam ediyorsunuz çözümü...
196- Bence bunların hepsi etkendir ama fiyatları yüksek olması nedeniyle bir sürü insan gidememektedir. Sorun bu bence fiyatlar indirilsin!
197- Ücretler çok yüksek olduğu için sürekli seanslara da gidince ücrete tabi olduğundan sıkıntı yaşanıyor.
198- Psikolog ve psikiyatra gidemememin en önemli sebebi pahalı olmasıdır.
199- Gidemiyoruz çünkü çok yüksek ücretler talep ediyorlar ki bu da en önemli caydırıcı sebep olarak göze çarpıyor. Aynı zamanda verdikleri tavsiye ya da öneriler de pek de günlük hayatta uygulanabilecek şeyler değil. Bu yüzden de psikolog ya da psikiyatr'a gidemeyeceğime göre psikolojiye dair kitapları okumak daha akıllıca geliyor.
200- İnsan kendinin doktorudur. Ben para verdikten sonra dinleyen çok olur.
201- Ben rahatsızım bunun gayet iyi farkındayım fakat ücretlerden aslını söylemek gerekirse haberim yok. Fakat yüksek olduklarını tahmin ediyorum ama bir psikolojik desteğe ihtiyacım var, kesinlikle…
202- Gitmeyi hakikaten çok istiyorum ve de ihtiyacım var ama maddiyat yüzünden korkularım artıyor. Örnek, hastane ve doktorlara hiç güvenemiyorum. Bu biliyorum psikolojik bir sorun, yenmek istiyorum ve acilen diş çektirmem lazım 4 tane hem de ama korkuyorum. En büyük korkum iğne ve acı, çaresizim. Daha ne kadar savaşacağım bilemiyorum.
203- Uzak olması, dalga geçilmesi, işe yaramaması, pahalı olması, güvenli olması.
204- Ücretlerin yüksekliği ve bu konuda bilincin gelişmemesi ile ilgili olarak nereye nasıl ya da kime başvuracağımızı bilememek.
205- Çoğunun kendisine faydası yok ve söyledikleri hep lafta maalesef kendilerini daha çok geliştirmeleri lazım ve insanı tanıma konusunda daha çok kitap okumalılar.
206- Çünkü ücretler çok yüksek, doktorlarımız sanki kendilerini işlerine, mesleklerine değil de para kazanmaya adamışlar. Zaten ülkemizin ekonomik durumu belli. İnsanların ruhsal sağlığının bozulmasında para çok önemli bir yere sahipken, doktorlarımız 100 TL gibi rakamlardan söz ediyorlar. Bir sosyal fobi hastası olarak söylüyorum tedavi olmam için milyarlar gerekiyor nerdeyse ya da param bitene kadar tedavi olup sonrada tedaviyi bırakmak zorunda kalıyorum. Bu seferde daha kötü sonuçlar ortaya çıkıyor. Yani diyeceğim Allah kimseyi hasta etmesin, doktorların bu para hırsı hasta adamı daha da hasta ediyor.
207- Fırsat bulamıyorum.
208- Eşimle tartıştık… Bu uzun sürdü. İkimizin de sinirleri oldukça yıprandı. Tavsiye üzerine eşimle beraber özel bir hastanenin psikiyatr'ına gittik. Sorunlarımızı anlattık, eşime prozac yazdı. “Sorununuz devam ederse çözüm boşanmak” dedi. Geri zekalı, nerdeyse yuvamı yıkacaktı. Bir daha mı ...asla.
209- Ben kendim çözemiyorsam kimler nasıl beni çözsün öyle değil mi aslında şöyle bir ata sözü vardır: “İnsan kendine yaptığını koca şehir çökse yapmazmış”. İşte böyle düşündükçe beynim duracak gibi oluyor. Ben bu hayatta ne yaptım da bu cezayı çekiyorum anlayamıyorum. Geçmişim o kadar kötü değil aslında, gani gönüllü bir insanım, pozitif bir enerjim var, ne yaptıysam ne yapmaya çalıştıysam sanki bana bir şeyler engel oluyor. Hep aynı yerde kalıyorum, bunları düşünmekten kafam çalışmaz oldu, sanki beynim dondu, artık sekiz aydan beri ne yaptığımı bilmiyorum. Kafama reset atıyorum yeniden başlat yapıyorum gene aynı. Virüsler beynimin içinde dolaşıyor, bir türlü çıkaramıyorum, hani kapat aç yaparsın lambayı, açtığında her yer aydınlık, kapadın mı kararır her taraf, bunu bile yaşadım nasıl derseniz, iş kazası geçirdim. 10 metreden aşağı düştüm, her taraf karardı. Gözümü açtığımda herkes başıma yığılmış, bunlar kim ne oluyor burada, bir an bunu düşündüm, yani kapat aç meselesi gibi. Bu hayatın her anlamda güzel olduğunu biliyor da yapamıyor gibiyim. Bu olaydan 1-2 ay sonra gene her şey yerinde, sanki her şeyi yeniden yaşıyorsun, işte bunu anlayamıyorum. Bana yardımcı olursanız sevinirim hiç olmazsa yeniden başlata basabilirsiniz, teşekkürler.
210- Bu tür olaylar toplumumuzda farklı bir bakış açısı kazandı artık. İnsanlar sürekli televizyondan ve çevreden duyarak psikolojiyi dillerine doladılar. Fakat psikoloji nedir diye sorulduğunda doğru yanıt verenlerin sayısının çok nadir olacağına inanıyorum. Toplumumuz cehaletle karşı karşıya ben artık psikologa gitmekten korkuyorum, çünkü toplumumuzda psikologa gitmemek anormallik iken gitmeyi normal görmeyen insanlar var. Bu beni çok rahatsız ediyor her şeyden önce toplumdaki cehalet yok edilemiyorsa psikolojinin önemiyle ilgili bilgi verilmesi gerekir.
211- Psikoloji bir bilim değil. Nobel ve benzeri kuruluşların psikoloji dalında ödül verdiğini gördünüz mü? Hayır. Çünkü psikoloji bir bilim olarak kabul edilmiyor. Doktorlara gidip de iyileşen kaç kişi var? İnsanların cehaletten dolayı hocalara gittiği söyleniyor. Ne yapsın millet? Psikoloji çare olmuyor. Geçenlerde google'dan araştırma yapınca bir sayfa gördüm. Son zamanlarda psikiyatriye giden insanlardan, doktorların gizlilik gibi etik değerlere sadık olmadığına dair şikâyetlerin arttığı yazılıyor. Bunu yaşayanlardan biri de benim. İnsanlar ha hocaya gitmiş, ha psikiyatriye gitmiş. Psikiyatristler eğitim almış üfürükçü, hocalar da eğitim almamış üfürükçüler. İnsanlar çaresiz. Ama psikiyatri, kesinlikle çare değil. Hastanın gizlilik hakkı/etik değerlerle ilgili bir yazı bulmuştum. O sayfanın adresini bulunca burada yazacağım. Yazıyı okuyun ve işin vahametini görün.
212- Gitmek istiyoruz. Öncelikle danışma ücretlerinin çok fazla olması, hastanelerde yeterince zaman ayrılamaması, hala toplumda sağlık personeli dahil kişilerin yardım alan insanlara manyak gözüyle bakılması sebeplerdendir.
213- Psikiyatr ve psikologlar işlerini ticarete dökmüşler. Yorum yapmaya ne hacet.
214- İlk önce yaşam standartlarına bakarsanız psikolog veya psikiyatr’a vereceğimiz para ile ailemizle baş başa bir gezi yaparsak moralimizin ve psikolojimizin daha fazla düzeleceğine inanıyorum, yani kimse yüksek derecede hastalık belirtisi vermediyse bu kadar para sarf etmez. Ayrıca, toplum olarak derdimizi önce nereye, kime, nasıl anlatacağımızı bilmiyoruz ki?
215- Bence ilkokuldan itibaren zorunlu olarak herkesin gitmesi gerekir devlet bu konuda yardımcı olmalıdır. Böylelikle toplumdaki bazı problemler de ortadan kalkacaktır.
216- Günümüzde ekonomik sorunların her şeyin önüne geçtiğini düşünüyorum. Hal böyleyken insanların bu tür sorunlarını bastırma yolunu seçmesi doğaldır. Bu bastırma sonucunda belki başlangıç aşamasında çözülebilecek bozukluklar artık bastırılamayacak boyuta ulaştığında birde bakıyoruz ki cinsel sapıklıklar vahşi cinayetler madde bağımlılığı vs. vs. Devletin, hükümetin ya da sivil toplum örgütlerinin bu konuya el atması gerektiğini düşünüyorum. İnsanların maddî ve manevi olarak özendirilmesi gerektiğine inanıyorum.
217- En önemli sebebi tabii ki yüksek ücret. Yoksa günümüzün en önemli olan hastalığı yani ruh hastalıklarının ayyuka çıktığı bu dönemlerde psikolog hekimler bizim kurtarıcılarımız olmalı. Maalesef olmuyor.
218- Zaman açısından da bakarsak uzun sürmesini vakit kaybı olarak ta gören var tabii. Ama en önemli sıkıntı bana göre danışma ücretlerinin yüksek olması...
219- Benim İstanbul dışına çıkamama gibi bir hastalığım var, bir de ilaç içemiyorum ve bu da beni mahvediyor. 28 yaşındayım ve hayattan hiç bir beklentim kalmadı ne yapacağımı da bilmiyorum. Doktora gittim bir kere, o da bana ilaç içmeden düzelemeyeceğimi söyledi ve ben yine hastalıklarımla baş başa kaldım. Ne yapacağımı bilmiyorum bana yardım edebilecek bir sihir olsa keşke.
220- Ben düzenli olarak psikologa gitmek istiyorum ama gerçekten bunun için yüklü miktarda bir bütçe ayırmam gerekiyor! Bununla ilgili bu tarz anketler yapılıyor ama kim bunları dikkate alıp ta bir şeyler yapıyor? Gerçekten de bunu çok merak ediyorum. Cevabını bilen ve geliştirilen çözüm yolları hakkında bilgi sahibi olan varsa lütfen bana mail atsın! Teşekkürler.
221- Gitmeye çok ihtiyacım var. Kimseye güvenemediğimiz şu dünyada hiç bir kapının arkasına saklanmadan anlatmaya o kadar ihtiyacım var ki ama fiyatlar gerçekten yüksek ve evet psikologa giden insanlara kötü gözle bakılıyor. Bu çok önemli değil ama para gerçekten problem.
222- Ben de cinselliği seviyorum ama eşim hiç sevmiyor sadece ben istediğimde o da çok keyfi yerindeyse. Sekiz dokuz ay hiç aklına bile gelmediği olmuştur. Bu da insanı saatli bir bombaya çeviriyor. Çünkü devamlı açsın. Genelde ayda veya iki ayda bir otuz saniyelik bir cinsel yaşamımız var ama yinede onu çok seviyorum ve terk etmek istemiyorum bir kez denedim ama başaramadım aldatmak hiç olmaz böyle karanlık bir kuyu etrafımdaki erkeklerden etkilenmemeye çalışarak ve her gün eşimin düzelmesi veya benim isteğimin sönmesi için dualar ederek geçiyor. Böyle başka insanların olduğunu bilmek güzel maalesef çünkü insan bunu kimseye anlatamıyor.
223- Bence ücret bakımından insanları ürküten bir şey, mali gücü olmayan sağlık sorunlu insanlar psikolog ve psikiyatriye gidemiyorlar.
224- Merhabalar psikologa gidemememin öncelikli sebebi ücretler diğer sebebi ise çevre tarafından hoş karşılanmamasıdır. Çok teşekkür ediyorum.
225- Tam da istediğim konu, dertli olduğum bir konuyu tesadüfen gördüm. Ben yıllardır psikologa gitmeyi istiyorum. Önceleri psikoloji okumak istediğim için bir merak vardı. Fakat okuyamadım. Farklı bir bölümdeyim şuan.. şuan ise gitme isteğim hakikaten ihtiyacımın olması. Kapalı bir kutu değilim, anlatan konuşan biriyim ama çok doldum ve kendimden korkmaya başladım. Öğrenciyim, bir psikologun muayene ücretini karşılayabilecek durumda değilim. Ona vereceğim parayla 1 belki 2 hafta geçinirim ben... Bence bu durum için bir şeyler yapılmalı... Saygılarımla...
226- Bu ülke öyle bir ülke ki ne yapacağını bilemiyorsun bilsen de gidemiyorsun gitsen de derdine çare bulamıyorsun.
227- Yeterince iyi tanımadan onlara güvenmiyorum. İki çeşit psikiyatrist gördüm. Birinci çeşit olanı kendisini toplumu koruma havasına büründürmüş, hastalarıyla hiç iletişim kurmadan damgalayan ve toplumu bir kötü olaydan daha korudum diye böbürlenen tipler. İkinci kısım ise hastayla iletişimi tercih edip onu dinleyip kazandırmaya çalışan sorunlarıyla ilgilenen, çoğu kendisine saçma gelse bile sabır gösterip bunu karşısındakine hissettirmeyen, kaybetmektense damgalamaktansa kazandırmaya çalışan tipler. Ne yazık ki ikinci tip kısmı paranızla görebiliyorsunuz özel muayenehanelerde. Birinci tip olanı da bol bol resmî hastanelerde var. Resmî kurumdaysanız psikiyatristle de daha önceden sağlam bir tanışıklığınız yoksa, uzak duracaksınız. Ben bunu öğrendim.
228- Başlıca nedenlerinden biride maddî sıkıntılar olsa gerek diye düşünüyorum. Bulunduğumuz coğrafya nedeniyle toplumumuzun baskıcı tavırlarının da neden olduğuna inanıyorum. Bir çok kişi rahatsızlığının tamamen farkında olmasına rağmen tedavi görememekte. Buna toplum ne der deli denmesinden korkan vs ya da parasal sorunlar neden oluyor. Kimi inanışlar bunların hacı hoca gibi çağın gerisinde kalmış. İnsanlara güvenerek yanlış tedaviler yöntemler kullanılmakta ve bu döngü içerisinde yaşanan dramlarla kalmakta. Kimsenin umurunda değilsindir. Hayatı her zaman en iyi yerinden yakalamalı, ikinci üçüncü kişilerin ne dediği önemli değil, sizin kendinizi nasıl hissettiğiniz önemli psikolojinizi düzeltmek kendi elinizde. Her şey başladığı yerde biter hayata nereden baktığın önemli değil, onu nasıl gördüğün asıl olan. Sevebilirsen her şey güzel.
229- Gidemiyorum çünkü doğudayım. Burada böyle şeyler fazla önemsenmez.
230- Sağlık personeli olmamıza rağmen üniversite hastanelerinde bir uzman psikiyatristle 45 dakikalık görüşme için 90 milyon ücret ödemek gerekli, iyileşmenin aylar ya da en az birkaç yıl aldığını göz önünde bulundurursanız geliriniz bunu karşılamaz, asistanlarda 1-2 düzenli seansın ardından bir tatil icat ederler ya da bir seminer o terapi kesintiye uğrar sizi önemsemediğini hissettiğinizde travmaların en güzelini yaşarsınız ki siz kanayan yaranızı sardırmaya çalışırken, başlarını sallayıp hı hı, anlıyorum deyip dinlemediklerini görmek ruhsal bir kan kaybının önünde gidenidir.
231- Randevu saatleri bir saat ama dünya para alınıyor. İnsan bazen gerçekten böyle psikolog yardımı almak çok istiyor ama çok pahalı. Vatandaşları da düşünmek lazım bence saygılar.
232- Sigortasız ve güvensiz çalışanlar para yüzünden gidemiyor. İnsanların neredeyse yarısı sorunlu, onların da yarısı ağır, ben 3 yıl önce delirmek veya intihar etmek üzereydim. Ailem destek olmasa, maddî yönü çok önemli, ben şu anda ölmüş olurdum hala tedavi görüyorum, şu anda sorunumdan neredeyse kurtuldum. İlk seferde 2 ayda tedavimi kesmeseydim tekrar alkole dönmeseydim eminim tam süper olacaktı…
233- Burada psikolog var mı onu bile bilmiyorum. Buradaki psikiyatrlar da güven vermiyor. Haklarında hiç iyi şeyler duymadım...
234- Arkadaşlar ben de bir psikologum dediklerinizin bazılarına katılıyorum, ücretler yüksek. Bazı psikolog ve psikiyatristler bu konuda yetersiz olabilirler ancak işin içinde olduğunuz zaman bunu daha iyi anlayabilirsiniz. Üniversitelerde en azından kendi üniversitemde hocalarımızın canla başla bize bu mesleği sevdirip en doğru şekilde öğretmeye çalıştıklarına inanıyorum. Türkiye şartlarında psikoloji sınırlı bir çerçevede yerini alıyor. Ancak biz de bu çerçevenin dışına çıkarak kendimizi geliştirmek için müthiş bir çaba harcıyoruz. Sizin bilmenizi istediğim tek şey tüm psikologların aynı olmadığı gerçeğidir. Aramızda bu işi gerçekten çok iyi ve gönülden yapan insanlar da var. Doktor seçimlerinizde biraz daha dikkatli olursanız, daha iyi randıman alacaksınız. Herkesi aynı kefeye koymayalım (bu arada sorusu olan arkadaşların da sorularını yanıtlayabilirim). Herkesin ruh sağlığının yerinde olduğu güzel günler geçirmesi dileğiyle  
235- Bence psikiyatriste gitmek en iyisi ama ben bilemiyorum.
236- Bana göre zaman ve para.
237- Benim içimden güvenmek gelmiyor yani kim bir yabancıya güvenmek ister ki ben güvenmem. O ilaçlarda bir acayip. Gidenlerden duyuyorum. Hepsi uyutuyor insanı afallatıyor, ruh gibi dolanıyor öyle. Yok yok psikologa gidilmez yaaa.
238- Evet, ücretler çok yüksek..
239- Ben… yardım almak istiyorum şu dünyada insanlar çok üzerime geliyorlar ben psikolog yardımı almak istiyorum ama şundan bundan duyduğuma göre seanslar çok pahalıymış, benim durumum yok ki. Acaba ne yapmam gerekli delirene kadar beklemem mi size soruyorum acaba insanlara yardımcı olmak için okumadılar mı bu kadar okulu, ben tedavi görmek istemiyorum, ben tanımadığım insanla değil aklı başındaki bir insanla dertleşmek istiyorum.
240- Sonuçlar ortada... Ayrıca seansa katılanlara dikkat ederseniz aristokrat kesimlerden oluşmakta ama daha fazla strese sahip olan alt tabaka ise başvuramamakta... Neden? Her şey duygusal bu zamanda 
241- Ücretlerin çok fazla olması.
242- Çünkü seans ücretleri gerçekten çok fazla. Ayrıca hemen ilaca başvurmaları beni rahatsız ediyor.. bir de bu kadar önemli bir dalı, para adına kullanan daha doğrusu art niyetli doktorlarımız var. Bu tiplerden dolayı kime gideceğimizi ya da kime bu konuda güvenip tam anlamıyla yardım alacağımızı bilmiyoruz. Mesela şu anda benim gerçekten buna ihtiyacım var ve ne yapacağımı bilmiyorum.
243- Doktor çözüm bulamadı, yalnızım, hayattan hiç bir beklentim kalmadı.
244- Bence gitmememizin daha doğrusu gidemememizin gerçek sebebi toplum baskısı. Maalesef ki hala psikologları veya psikiyatrları deli doktoru olarak tanımlayan bir toplumda yaşıyoruz.
245- Birinci sınıfta okuyan bir psikoloji öğrencisiyim... Liseye giderken babamı kaybettim ve bunu takiben bir sürü sorun üst üste gelerek yaşamımı çekilmez hale getirdi. En çok ihtiyacım olduğu zamanlarda düzenli bir tedavi göremedim ve bunun birçok kalıcı soruna neden olduğunun farkındayım. Tedavi göremememin nedeni tabii ki yüksek danışma ücretleriydi. Şu an tek hedefim okulumu başarıyla bitirip, seçeceğim alanda uzmanlaşıp ihtiyacı olan insanlara elimden geldiğimce esnek imkânlarda hizmet sunmak...
246- Bir arkadaşımın oğlu gidiyor ayda bir psikiyatrist, her hafta iki gün iki saat psikolog ve konu sadece okul başarısı, kaygı ve endişe güvensizlik. Aylık maliyeti 1 milyar. Saati 100 psikolog ve 200 milyon psikiyatrist sizce kaç kişi bu ödemeyi yapabilir? Şansımız çocuktaki olumlu değişiklikler.. Keşke öğretmenler eğitimli ve donanımlı olsa, keşke.
247- Polis memuruyum. En çok psikolojik desteğe ihtiyacı olan biziz ama uzmana başvurduğumuz zaman kapının önüne bırakılırız. 
248- Çok pahalı diye gidemiyorum. SSK’ya gittiğimiz zaman iyi bakılmıyor, bu durumun değişmesini çok isterdim.
249- Ailemin tepkisini merak ediyorum. Daha önce de gitmiştim ama pek sonuç alamadım ayrıca 
250- İnsanlar kötü gerçekten yanlış anlıyorlar.
251- Sorun para tabii ki, en fazla vakit ayırdıkları süre 1 saat kadar ama aldıkları ücret de bizim için de çok fazla....
252- Ücretler çok yüksek. Gitmek istediğim de çok yüksek bir rakam çıkıyor karşıma.
253- Psikiyatristlere gittiğinizde uzun süreli ilaç tedavisi uygulanması gerektiğini söylerler. Buna ek olarak da psikoterapi. Aradan zaman geçtikçe ilaçlardan nefret etmeye başlarsınız. Çünkü aksattığınızda metabolizmanız ilaç yoksunluğu içine giriyor bir nevi bağımlılık. Bunun böyle devam edemeyeceğini düşünüp ilaçları bırakmaya karar verebilirsiniz ama kontrol altında bırakmanız lazımdır yoksa ilerleyen günlerde ilaçların yoksunluğu yüzünden sürekli baş dönmesi mide bulantısı gibi fiziksel etkiler ve nihayet ayaktan kalkamaz hale gelirsiniz. Doktora bunu söylediğinizde ilaçlara devam etmeniz gerektiğinden henüz istenen iyileşmeyi kaydetmediğinizden bahseder. Bunun sebebi açıktır: İlaç kullanan kişi sürekli 'hastayım ben' psikolojisi içindedir ve bu sebepten doktora gitmeyi sürdürür, sürdürecektir de. Fakat ilaç kullanımı olmazsa bir süre sonra kişi psikoterapileri aksatmaya başlar. Genellikle bu böyledir, uzun sözün özü psikiyatristler hastaları ellerinde tutabilmek adına ağır ilaçlar ve bitip tükenmek bilmeyen yıllar süren tedaviler uyguluyorlar. Bir kalp hastası, bir şeker hastası nasıl ömrü boyunca ilaç kullanmak zorundaysa belki sen de öyle olacaksın demişti bana bir doktorum. Ve buna rağmen iyileşeceğinin garantisini veremem demişti, açık yüreklilikle bunu söyledi. Ee o halde neden kendimi ilaçlara mahkûm edeyim ki? Bu da ayrı bir konu tabi...
254- Bir kere fiyatları o kadar yüksek ki, Türkiye’nin şartlarına bakılırsa insanların çoğu asgari ücretle çalışırken böyle bir kişinin o parayı vermesi mümkün değil ama etrafımıza bakarsak insanların en önemli sorunu psikolojiktir ama kimse bunu ifade edemiyor.
255- Öncelikle bu şıkların tamamının da durumu çok iyi yansıttığını düşünüyorum. Ben de psikolojik danışmanım ve karşıma gelen danışanları psikiyatriste yönlendirdiğimde bu cevaplar karşıma geliyor. Mutlaka haklı yanları da vardır. Ama bunun yanında kendi hataları da var. Yani hastanın başka insanlardan 'antidepresanlar bağımlılık yapıyor' lafını duyması ilacı kullanmaması için yeterli oluyor. Oysa çayın da bağımlılık yaptığı söyleniyor ama onu içiyorlar. Psikologların da yetersiz olduğu konular var. Birçok dernek olmasına karşın hiçbir toplumsal olayda açıklama yapmıyorlar, herhalde sadece seans ücretlerini düşünmüyorlardır.
256- Ben birkaç defa gitmeyi denedim ama bir türlü güvenip içimdekileri yaşadığım sıkıntıları anlatamadım. Yani hiçbirine güvenemedim. Anlatırsam çırılçıplak kalacakmışım gibi utanıyorum doktorun karşısında.
257- Bu mesleğin gerçek insan sevgisi olanlarca yani sorunları olan hastalarına gerçekten yardım amaçlı yapılmasından yanayım. Sadece para için yapılması beni üzüyor. Ülkede birçok meslekte olduğu gibi bu mesleğinde doktorlarca sömürüldüğüne inanıyorum. Unutulan şu ki psikoloji bir insanı hayata bağlayan tek faktör. Bunun eğitimini almış kişilerin bu konuyu hazmetmemiş olmaları aslında kendilerini ironik duruma düşürüyor...
258- Kendime fazla zaman ayıramamam ve gerçekten kime gideceğimi bilememem gitmemi engelliyor.
259- Ben ihtiyacım olmadığını düşünüyorum hep ama aslında her insanın var.
260- Korkuyorum ve çevremin beni yanlış anlamasından artı ücretlerin yüksek oluşundan.
261- İlaçların alışkanlık yapacağını da düşünüyorum.
262- Çok güzel bir site açmışsınız sağ olun. Ben 41 yaşındayım ve çocukluğumdan bu yana çalışıyorum. Aileme bakmaya çalışıyorum, psikolojik problemlerim zaten var yıllardır ama psikiyatra gidemedim. Maddî konular bir yana zaman bulamadım çalışmaktan ve şimdi çalışamaz duruma geldim, işlerimi kaybettim, saygınlığımı kaybettim, çevremi kaybettim. Bir sanatçı için ne kadar kötü bilemezsiniz, kim ne yaparsa kendine yapar, bahanelerle kendimizi kandırmayalım. Çok güzel hastanelerimiz ve psikoloji servisleri var, gidilebilir, sadece istemek lazım. Saygılarımla.
263- Ücretler çok yüksek ve de içimde ayıplanma korkusu var. Çünkü gittiğimde hem aile yaşantımı hem de özel hayatımı anlatmam gerekecek o yüzden kendimi hem maddî hem de manevi açıdan toplayıp gidemiyorum.
264- Bulunduğum şehirde böyle bir şey yok maalesef. Olsaydı bütçem dahilinde giderdim herhalde. Gerekli olduktan sonra neden olmasın, benden değerli ne var bana öyle değil mi?
265- Selam. Ben 17 yaşındayım. Benim psikolojim bozuk ve ben çalışıyorum. Tabii gitmek istiyorum psikolojiye ama ona vereceğim parayı kazanmak için çok çok üzün bir süre çalışmak gerekiyor ki herkes bunun farkındadır... Psikolojisi bozuk olan insanlar çok kötü şeyler yapabilirler ve zaten bu yüzden Türkiye’de psikopat bir gençlik oluşuyor. Bunun asıl nedeninden biri aile ve diğer nedeni de psikoloji danışmanın çok pahalı olduğuna bağlıyorum... Malum Türkiye’de işe yarayan her şey o kadar pahalı ki her zamanki gibi sadece zenginler bulabilirler, tabii zenginin de psikolojisi neden bozuk olsun
266- Bence TV’lerde çıkıp, ağzımızı bir karış açıp dinlediğimiz psikologların doğal olarak hepsi aynı değil, benim başıma böyle bir durum geldi. Çok kötü bir durumdaydım ve gerçekten de irademi aşan şeyler yaşıyordum, yapabileceğim bir şey kalmadığını, yardıma ihtiyacım olduğunu düşündüm ve psikologa gittim, sadece konuştum, onun dışında parasını verdim ve çıktım. Psikolog, bu işi sadece para için yapıyordu ama bunu bu derece belli etmesine gerek yoktu. Ben öğretmenim ve çevreme duyarlı bir insan olarak işini ne kadar seversen insanlara o kadar faydan dokunur. Tabii ki bu atıflarım bütün psikologlar için değil. Yani hayal kırıklığı yaşamıştım, çünkü ona ihtiyacım vardı, lütfen daha duyarlı olalım. Bu arada bahsettiğim bu psikolog Bingöl’de. TEŞEKKÜRLER.
267- Muayene ücretleri önemli ama eğer doktora çok sık gitmiyorsanız orta halli bir aileyi pek zorlayacak rakamlar değil, tabi aynı ailede birden fazla hasta varsa durum değişir bunu abartmıyorum, çünkü bazen evde bir hasta varken onun durumu çevresindekileri de yıpratıp hasta edebiliyor. 
268- Ücretlerinin yüksekliği ilk neden, ikinci bir neden bulunduğum yerde olmayışı ve insanların bakış açısı. Gerçi neden deli gözüyle bakılır hala anlayamadım. Herkesin yaşayabileceği şeyleri yaşıyor ve uzman destek almak istiyoruz, bunun neresi yanlış anlamıyorum.
269- Bir kere gittim psikiyatr'a ama doktorun davranışları hiç samimi ve güvenilir gelmedi, alaycı bir yüz ifadesi vardı yüzünde. Artık bundan sonra gitmem, çünkü güvenmiyorum.
270- Bence para tuzağı. İnsan kiminle konuşsa kime derdini dökse zaten rahatlıyor bence gereksiz.
271- Aslında bir psikologa çok ihtiyacım var, fakat götüren yok. Biraz da önyargı buna sebeptir
272- Maddi durumu iyi olmayanlar için çok zor bir hastalık. İyi bir tedavi için özel muayenehanelerde düzenli tedavi olmaları gereklidir. Açıklamalı izahlı ve terapi ile birlikte düzenli olarak tedavi sürecini sürdürmelidir. İmkanı olmayan bir hasta belki bir defa gidiyor daha sonra ben bu işin altından kalkamam düşüncesiyle ya tedaviyi yarım bırakıyor, ya da devlet hastanelerinde sabah erkenden kuyruğa girme eziyetlerine katlanıp, doktorun neyin var deyip hemen ilaç yazıp geçiştirmesiyle oradan ayrılıyor ve belki ilaçları bir defa kullanıyor yine bırakıyor. Sonuç olarak hasta iyileşmiş-iyileşmemiş kimsenin umurunda değil. İmkanınız varsa bu çok önemli rahatsızlık hakkında bilinçlendiriliyorsunuz ve iyi bir şekilde tedavi ediliyorsunuz.
273- Seans sırasında telefonla konuşan psikologlardan dolayı olabilir değil mi?
274- O kadar olumsuz şeyler yaşadım ki hayatta kimseye güvenemiyorum ve ailemin benim onurumu zedelemesi kendime olan öz güvenimi kaybetmeme neden oldu ve artık kendimi ifade etmekten korkuyorum ve psikologa normal insanlar gitmez yorumu sebebiyle.
275- Hastaneye değil özel doktora gitmek lazım. O kadar parayı doktora vermektense Lustral ile idare etmeyi tercih ediyorum. Allah sonumuzu hayır etsin...
276- Güvenemiyorum yaşadıklarımı anlatırlar diye korkuyorum.
277- Bence danışmanlar biraz insaflı olabilir. Çok pahalı, insanların 400 TL’ye çalıştığı ülkede danışma ücreti 100 TL hem de onlara çok ihtiyacı olan insanlar varken.
278- Gerçektende danışma ücretlerinin çok yüksek olması.
279- Bence psikologa devamlı gidemeyişimizin nedeni çok pahalı olması. Ben bir öğrenciyim ve gerçekten bazen çok ihtiyaç duyuyorum. Mümkün olduğunca gitmeye çalışıyorum ama dediğim gibi biraz pahalı. Bir seans 100 milyon civarında bu da insanların belini büküyor.
280- Karnemle psikyatriste gittim. Yanlış tanı ve tedaviyle benim hastalığımı değişik konuma getirdi. Beni hastanelik etti. Yatarak tedavi oldum. Tedavim uzadı. 3 yıldır tedavi gördüm onun yanlışı nedeni ile.
281- Çünkü nerdeyse asgari ücretin yarısı kadar ödeme istiyorlar!!!!!!!!
282- Bence kendilerinin bir psikologa ihtiyacı var, hiç yardımcı olamıyorlar.
283- Geel vatandaş geel iki hafta psikologa gelene üçüncü hafta bedavaa!!!
284- Fiyatın pahalı olması ve iyi doktor bulma zorluğu.
285- Yaşamım boyunca o kadar çok hata yaptım ki bu hatalar beni boğuyor artık ve tek başıma altından kalkamıyorum kimselere anlatamıyorum kimseye güvenemiyorum hata derken kişisel değil, birazda ailem için kendimden bir şeyleri feda etmek diyelim ama hepsi boşmuş bunu çok geç anladım içinden çıkılmaz bir haldeyim şimdi.
286- Ücretleri çok yüksek ve kaç kez gidilecek bilmiyorum.
287- Kesinlikle onlara güvenemediğim için gitmiyorum.
288- Ben psikologa gittim ve tedavi için 500 TL istendi ve ben kabul etmedim. Sonuçta bu insanlık için yapılan bir şey. Çok yüksek fiyatlara tedavi olunuyor ve insanlar da bu sağlık hizmetinden yeterince yararlanamıyor. Bu da sağlıksız bireyler doğuruyor. Bence her şeyden önce sağlık gelmeli, PARA DEĞİL. ANLAYALIM ARTIK BUNLARIIIII.
289- Ücretlerin çok yüksek olması psikolog veya psikiyatr'a gitmemize engel oluyor halbuki son dönemlerde onlara çok ihtiyacımız var, fiyatları biraz uygun tutarlarsa bizleri de sevindirmiş olurlar.
290- Merhabalar. Öncelikle siteniz çok güzel, tebrik ederim. Ben Siirt ilinde çalışıyorum ve bir psikologa ulaşmak istiyorum ama hangi siteye bakmam gerektiğini bilmiyorum. Yardımcı olursanız sevinirim. Teşekkürler.
291- Bence kimse tam olarak psikologun tanımını bilmiyor ve onlara deli doktoru diye hitap ediyor ama her insanın sorunu olabilir bunu da çözdürmek için psikologa gidebilir buda bir delilik değildir 
292- Benim bir Psikologa gitmem gerekiyor mu onu da bilmiyorum. Ben yaklaşık 6 ay önce 7 aylık hamileyken bebeğimi kaybettim. O zamandan beri eşimle birlikte olma isteği yok oldu bende. Eşimi çok seviyorum. En kısa zamanda yeniden hamile kalmak ve bizim de bir bebeğimiz olsun istiyoruz ama ben eşimle birlikte olmak istemiyorum. 25 yaşındayım ve 3 yıllık evliyim. Ayrıca kocamın beni yeterince sevmediğini zannediyorum. Çünkü o sevgisini gösteremeyen birisi. Nişanlıyken bana karşı çok ilgiliydi ama evlendikten kısa bir zaman içinde çok fazla ilgisizleşti. Bunu çok fazla kafama takıyorum. Bunların hepsini bir arada düşündüğüm zaman, bu isteksizlik ondan mı acaba diye düşünüyorum. Kime baş vurmam gerektiğini de bilmiyorum.
293- Para para para… Devlet hastanelerinde baştan savıyorlar, sanki iyileştirmek doktorun işi değil. Hasta köle, onlar efendi.
294- Şu anda çok mutsuzum; babamla tartıştım. Her zaman kendini haklı zanneden bir insanla uğraşmak inanın çok zor. Değil konuşmak tartışamıyorsunuz bile. Az önce tartıştık aradan 10 dakika geçti hiçbir şey olmamış gibi davranıyor. Onunla ilgili ciddi şüphelerim var... bunları buraya yazdığımı görse yine kızardı (yaptığı tek şey bağırıp çağırmak olduğu için ben alıştım onun bu hallerine)... Neyse bu kadar yeter herhalde babalarınızın kıymetini bilin 
295- En başta maddiyat yer alıyor. Bundan başka toplumun psikologlara bakışı olumsuz olmasından dolayı.
296- Kendimi iyi hissetmiyorum ama sanki çok büyük sorunlarım yok, sudan sebeplerle psikologa gitmek istemiyorum. Çünkü ben küçük şeyleri büyüten birisiyim bunu da çok iyi biliyorum ama dayanamayacak noktaya gelirsem giderim.
297- Bence herkesin rahatlıkla danışabileceği psikolojik danışmanı olmalı ama maalesef danışmanlık ücretleri çok yüksek. Eminim ki ücret biraz daha uygun olsa daha çok insan ziyaret eder. En azından ben sıkça ziyaret ederim. Çünkü ne konuda olursa olsun psikolojik yardım almanın çok faydalı olduğunu düşünüyorum.
298- Çok pahalı olmaları ve hangi semtte olursa olsun iyi bir psikolog bulamamak bize iyi bir psikolog adı vermek için yardım edin lütfennnnnnnn
299- Her sektörde olduğu gibi bu sektörde de korsanlar var. Bu birincisi. İkincisi de aldığımız aylığın yarısını vermemiz gerekiyor. Yararlı olacağı da muallak.
300- Hepsi paranın peşinde işini ciddiye alan yok.
301- Bence hiperaktif çocuğa ailenin nasıl davranması gerektiğine yer verilmeli durmuyor, motor takılı gibi ailenin sabrı taştığı anlar var, çok sabırda da çocuk şımarık oluyor. Ben konuyla ilgili anketteki şıkların hepsine katılıyorum. Faydası olacak mı, ücreti ne kadar, kime gideceğiz. Teşekkürler.
302- Bende bir psikologum ve danışma ücretim gayet düşük ama çoğunlukla gelenlerin şikayeti çevreden genelde damga yemekten korkuyorlar. Ben de halkımızın bu konuda bilgisiz ve ön yargılı olduklarını düşünüyorum, halkımızı bu konuda aydınlatmamız lazım...
303- Yaşadığımız yerde yok, varsa bile nerde olduğunu bilmiyoruz.
304- Merhaba. Ben depresyon hastasıyım. Yurt dışında kalıyorum. İlaçla tedavi oluyorum ama bu yeterli değil psikolojik yardım almam gerekiyormuş. Çevremde ne yazık ki Türk veya Türk kültüründen anlayan psikolog bulamadım. Dikkat ederseniz Türk kültüründen diyorum. Çünkü kültür anlayışı çok farklı, zamanında yaşadığım sorunlardan biliyorum. Net üzerinden bir şekilde yardım alma olanağı olsa eminim çok iyi olur bizim gibiler için. Hem aile hem çevrenin yanlış anlamalarından çekinenler için de çok iyi olur kanaatindeyim. Çünkü nette chat odalarında arkadaşlık sitelerinde normal sitelerde çare arayan kendi kendine çözümler bulmaya çalışan o kadar çok kişi var ki şaşırırsınız. Belki farkındalar belki de değiller henüz ama bir bunalım ve arayış içinde olan çok. Lütfen ilgililer bir çözüm bulun bu derde. Selamlar...
305- Seans ücretlerinin çok yüksek oluşu açıkçası doktora gitmek için engel oluyor. Tek bir seanslık bir tedavi şekli olmadığı için ve birçok kez gitmek gerektiği için maddi açıdan insanlar oldukça zorlanıyorlar diye düşünüyorum. Ülkemizde asgari ücretle çalışan o kadar çok insan var ki ve bunların doğal olarak terapi almaları imkansız gibi görünüyor bu şartlarda. Doktorların tavsiyesi şu şekilde; ilaç tedavisinin yanında terapi almak da şart. İlaç destekleyici olarak görünüyor tedavide. Ülkemizde psikolojik sorun yaşayan çok fazla insan var fakat tedaviyi karşılayacak bütçeleri yok. Ne yapacak bu insanlar? Niye her şey bu kadar zor bu ülkede?
306- Danışma ücretleri çok yüksek, Emekli Sandığının ödememesini anlamıyorum.
307- Bence psikologlara gidermemizin en önemli nedeni toplum baskısıdır. Şahsen ben kendim bile geçen senelerde toplum baskısı yüzünden gitmeye çekindim. Halbuki ben de psikolog olmak istiyorum. Babam gitti diye onun bile adını çıkardılar deli diye, çok saçma bir neden aslında ama maalesef bu bir gerçek. Ben çok araştırdım bu konuyu ama en büyük nedenlerden biri sadece bu. Bunu takip eden nedenler pahalı olmaları ve nereye gideceklerini bilmemeleri.
308- Evet, bence de ücretler çok pahalı ayrıca özel olmayan yerlerde de ilgi yok.
309- Güvenememek. Bazen insan gerçeklerle yüzleşmekten çekinirken bir yabancıya nasıl anlatır? Bence insan yaşadığı duyguların yalnız kendisine ait olduğunu zanneder ve kimsenin anlamayacağını zanneder. En azından benim düşüncem bu, psikologlar gerçekle yüzleşmemizi isterler. Oysa hayal dünyam beni hiç üzmez. En iyisi insanın hayal kurma yeteneği varsa bunu kullanmalı.
310- Psikolojik danışma deli olduğumuz anlamına gelmez. Örneğin canımız sıkıldığında bile arkadaşımızla sohbet eder dertleşiriz kısaca psikolojik olarak danışırız o zaman deli olduğumuz anlamına gelmiyor da psikologa ya da psikiyatra gittiğimizde mi deli oluyoruz? Arkadaşlar bunu aklınızdan çıkarın. Psikolojik desteğe ihtiyacımız varsa, bunu bu işi bilen bir uzmanla konuşalım. Bu bir sohbet ve tedavi yöntemidir, bu delilik değildir.
311- Bence cesaretsizlikten dolayı ya da anlaşılmamaktan korkulduğundan dolayı... O da beni anlamaz düşüncesi yani...
312- Güvenemiyorum derken şunu kast ediyorum; para işin içinde olduğu için tamamıyla ticari geliyor bana. Samimiyetlerine ve gerçekten yardım etme isteklerine inanmıyorum. Genelleme yapmak hata olur tabii ki ama çevremde yakınlarımdan kim gitse psikologa sadece sorununu anlatıp dönüyor, karşıdan çözüm ya da ciddiye alınacak yol gösterme gelmiyor.
313- İyi günler. Böyle güzel bir sistem hazırladığınız için çok teşekkür ederim. Benim 15 yaşında bir oğlum var ve birde 12 yaşında eşimin ilk eşinden oğlum var. Bu çocukların ikisi de şiddete maruz kalmış çocuklar. Onlar için yardım istiyorum. 15 yaşındaki oğlum öğrenme güçlüğü çekiyor. 12 yaşındaki ise uğradığı şiddeti unutamıyor. Çok akıllı çocuk ama üzülüyor. Yardım elinizi uzatırsanız sevinirim. Benim de psikolojim bozuk. Aynı şeylere ben de maruz kaldım. Çok şeyler yaşadım. Üçümüzün de kurtulmasını istiyorum, rahat huzurlu yaşam istiyorum, inşallah cevap bulurum. Saygılarımla.
314- Ücret çok yüksek ve süre çok az!!!! Konuşmaya tam başlarken süre bitiyor ve derdimi anlatamadan para veriyorum.
315- Özel denilince! Maalesef ücretler... Seans ücretlerini hasta ile psikiyatrisin önüne örülen bir duvar olarak görüyorum. Oysa ki her bireyin bir psikiyatriye ihtiyacı olduğu düşüncesine sahipken... Ben devlet hastanesini tercih ettim... Saygılarımla.
316- Birçok arkadaşın sorunları genelde aynı, maddiyat. Evet onlara katılıyorum. Maalesef ücretler yüksek. Doktorların çoğunun gözünü para bürümüş. Her ay sürekli sizi kendilerine bağımlı yapmak istiyorlar. 2. ya da 3. muayenede ilkinden farklı şeyler söylemiyorlar ama muayene sonlarına doğru işin boyutunu değiştirip bir sonraki ay sizin tekrar gelmeniz için birkaç şey söyleyip içinizde takıntı oluşturmaya çalışıyorlar. 
317- Onlara hiç güvenmiyorum. Çünkü benim akrabam gitti ve hiç faydası olmadı, sadece ilaç verdi ve çok para alıyor.
318- Psikiyatristler ya da psikologlar halkın daha çok ulaşabileceği uzmanlar haline getirilmeliler bence. Çünkü insanların gerçekten onlara çok ihtiyacı var ve sağlıklı toplumlar oluşturmak için şart.
319- Danışma ücretleri çok yüksek olduğu için gidemiyorum ve bu yüzden gidemeyen çok kimse tanıyorum.
320- Gerekli olduğunda mutlaka bir yolunu bulup gidiyorum ama genelde neden maddî. Özel doktorların ücretleri malum.
321- Bence herkes psikologa gitmeli. Gittikten sonra anlıyorsun gitmeden önceki hallerini ve seni ne kadar üzdüklerini... 
322- Her sorunumuzu kendimiz çözmeye çalışıyoruz ülkemizde. Psikologa gidersek çevremizden alacağımız tepkilerden korkuyoruz. Bence bu düşünce tarzı toplumsal yaramızdır. Nasıl diğer organlarımız hastalanıyorsa ruhumuz da hastalanabilir. Kime gideceğimizi bilmiyoruz, gitsek de güven ve tedavide süreklilik önemli. En son da danışacağımız doktorun vizite ücreti giriyor devreye. En son madde gibi görünse de, gelir düzeyi düşük olan ülkemizde en önemli sorun haline geliyor.
323- Aslında psikologa veya psikiyatr'a gitmek baya bir lüks. Maalesef ücretler çok yüksek. Zaten ne özel ne de diğer sigortalar karşılamıyor. Hangisini arasam minimum 100 TL den başlıyor, tabii ki bu bir seans için. Sadece bir seansla kalmayacağı açık ve net. Peki bu durumda sadece durumu iyi olanların psikolojileri düzelsin diye verilen bir sağlık hizmeti mi? Yoksa bizler bu ücretleri görelim de aaaa ne var sıkılıp üzülecek diye kendi kendimize iyileşelim diye mi?
324- Eğer okuyan bir uzman varsa, aldığınız paralar çok acımasız. Eğer az ücretler alan uzman varsa, duyarlılığınıza teşekkür ederiz. İyi bir iş yapıyorsunuz.
325- Bence insanların yüksek ücretlerden sonra psikolojik danışmana gidememelerinin nedeni güven ve çevresindeki insanların görüşleri. Ben de bir psikolojik danışman adayı olarak genelde insanlardan bu şikayetleri dinliyorum. Bu nedenle önce insanların bu konuya dair önyargıları yıkılmalı ama aklıma bunu söylediğimde şu söz geliyor: Önyargıları yıkmak atomu parçalamaktan daha zor. Hele ki bizim gibi bir toplumsa. İnsanlar sanki çevrelerine bağımlı yaşıyorlar. Bu anlamda okullarda, medyada bununla ilgili bir şeyler yapılmalı. Fakat medyada bunu yaparken, bunla ilgili programları gece yarısından sonraya koymamalı.
326- Hiçbiri işe yaramadı, hatta daha beter oldu.
327- Doktorun ne kadar güvenilir ve sorunlarımız karşısında vereceği tedavi süreci konusunda endişelerim var. Her şeyin maddiyat olduğu günümüzde ne kadar samimi oldukları ve hastalarına bakış açıları çok önemli bence...
328- 3 sene gittim. Hem de Ankara’nın en iyi doktorlarına. Bir işime yaramadı. 4 aydır ne ilaç ne doktor, turp gibiyim valla 
329- Ee tabii ki ücretler. Gören önemli bir ameliyat yapıyor sanacak. Bunca insanın danışmana ihtiyacı var. Ücretleri düşürseniz hem hasta sayısı artar, hem siz kazanmış olursunuz, hem de insanlarımız daha bilinçli daha sağlıklı ve daha aktif olur. Lütfen biraz biz halka kulak verin...
330- İnsanların düşünmeden psikolojik desteğe yanlış şeyler yüklemeleri ve psikolojinin insan için olduğunu bilmemeleri. Bu utanç verici bir şey eğitim için ama insanlar bu yönde eğitilmeli en azından psikologların deli doktoru olmadığı konusunda.
331- Ya o bu şu önemli değil tamam eğitim şart biliyoruz ama inan ki her şey kendinde başlar ve kendinde biter, yani insan kendi kendini tedavi eder. Başka çaresi yok ne hastanelerde kuyrukta beklemek, ne ağır ilaçlar kullanmak sizi bu ağır şartlardan kurtarır. Ben bir üniversitede pdr öğrencisiyim ve böyle düşünüyorum. Eğitim şart diyorum, kolay gelsin. Kolay gelsin Türkiye!
332- Ya bilmiyorum bir kere gittim bana çok iyi geldi ama yaşadığım yerde yok başka yerde gittim ve bende bir psikolog olmak istiyorum.
333- Herkesin bir psikologa, psikologların ise iki psikologa ihtiyacı var. Zira meslekler içerisinde boşanma oranı en yüksek meslektir.
334- Her insan kendisinin psikiyatrıdır. Gerisi boş. Çoğu zaman kendileri de bilmez ne yapacaklarını?
335- Psikiyatris de psikolog da yalan. Psikiyatrist dinlemeden ilaç yazıyor. İkisi de insanı kale bile almıyor. Önünde gebersen de umurunda değil, çıldır onlara ne ki?
336- Türkiye ortalamasında geliri olan birinin psikolog ya da psikiyatr masraflarını karşılaması imkânsız ne yazık ki. Bir de toplumumuzun psikologa gidenlere bakışı söz konusu. Oysa her sağlıklı insan zaman zaman psikolojik yardıma gereksinim duyar. Umarım hem ekonomik şartlarımız düzelir hem de toplumumuzun bu konuya bakışı değişir 
337- Aslında temelde en önemli sorun gerçekten kısa bir sürede kişinin kendini ifade edememesi ve sorunların yüzeysel düzeyde kalması. Özel psikolog ya da psikiyatrlar ise gerçekten herkesin bütçesine uygun değil. Böylece tedavisi mümkün olabilecek, kişiye rahatlık sağlayabilecek çözüm yollarının önü kapanmaktadır. 
338- Biz gittik çok ta memnun kaldık.
339- Eşim OKB hastası beş senedir hayat bize zehir oldu. İki yıldır tedavi görüyor, iyileşmek adına en ufak bir gelişme yok. Aksine kendi yaptığı yanlışlara diğer hastaların yaptığı istem dışı hareket ve uygulamaları da kendine empoze ederek yaşamını sürdürüyor. Onun için ben bunlara, psikiyatrlara inanmıyorum. Eşimi götürdüğüm kişide üstelik ana bilim dalı başkanı muayenehanesine git, parayı vermezsen hastaneye bile yatırmıyorlar. Her hastaneye yatırışımda beyefendiye ücret ödedik. Ne oldu? Sıfıra sıfır elde var sıfır.
340- Psikolojik bozukluklar o kadar çok yaygınlaştı ki insan şaşırıyor özellikle de gençlerde, buna rağmen bu alanın lüks gibi değerlendirilip aşırı yüksek fiyatlarla insanların karşısına çıkılması toplum için büyük çıkmaz. Devlet hastanelerinde mevcutmuş gibi görünen psikolojik tedavi aslında bir aldatmacadan göz doldurmaktan başka bir şey değil bunu öğrendik. Acil çözüm istiyoruz, insanlar intihar ediyor, bütün hayatları alt üst oluyor, bu kanserden de tehlikeli, bunu kimse görmüyor mu?
341- Ben de psikolog olmak istiyorum ve onun için gayret ediyorum ama buradaki yorumları okuduktan sonra biraz ümitsizliğe kapıldım ama gelip geçici biliyorum ve inanıyorum ki zaman geçtikçe hak ettiği değeri görecek. Saygılarımla
342- Hem ücretler yüksek hem de yaşadığımız yerde yok. Yurt dışında yaşayan ve buranın dilini bilmeyen ev hanımları psikolojik sorunlarını kiminle paylaşabilir sizce?
343- İhtiyacı olmayan yok denecek kadar az. Çağımızın en büyük sorunu fakat gelir düzeyimiz belli bir çok aile açlık sınırının altında yaşamaya çalışıyor. Bu durumda nasıl o kadar para ödeyip tedavi olsun. Zaten bu nedenle son yıllarda suç işleme oranı çok yükseldi.
344- Ruh sağlığını hastalık olarak görmediğimizden.
345- Neden bu kadar yüksek bu fiyatlar nedeeeeeeeeeeeen?
346- Psikolog-hasta ilişkisinin temelinde para olduğu için, yani psikolog bu işi para kazanmak amacıyla yaptığı için; (günümüz insanları da üç kuruşa akla hayale gelmedik taklalar attığı için) psikologdan somut bir sonuç beklemiyorum. Özellikle de sonucu gözle görünmeyen bir hizmet sunduğundan dolayı. Yani bu insanların dürüstlüğü ve insanlığı ile ilgili bir tutum aslında. Şu anda ülke insanının yüzde doksanından paranızın karşılığını tam olarak alamazsınız. Görünen mallarla üç aşağı beş yukarı idare edersiniz ama bu gibi durumlarda hiç güvenim yok... Bu güvensizliğe sebep olanların başında ise diğer doktorlar geliyor. Hiç gerek yokken sırf para için ameliyat edilen hastalar gördüm, kesin ölümü bekleyen kanser hastasına umutsuz ailesinin duygularını istismar ederek altı ameliyat yapan doktor tanıdım; bir kerede halledebileceği bir şeye beş kere muayene parası almak için dolap çevirmeye çalışan doktorlar da var...ha bir de en önemlisi teşhis koyamadığı halde her seferinde (tabi muayene ücreti alarak) hastayı kobay gibi yeni bir ilaçla yollayan cahil ve insanlıktan uzak doktorlar o kadar çok ki...
347- Gidiliyor da ne oluyor sanki hemen ilaç tedavisi ve ilaca bağımlı olarak yaşamamızı istiyorlar ayrıca verdikleri ilaçlar devlet kontrolündeki uyuşturucudan farksız. İlacı kullanıyorsun tedavin bitme sürecine geliyor ilacı bırakamıyorsun. Çünkü bırakmaya kalktığında birçok yan etkiyle karşılaşıyorsun neden bırakamıyorum diyorsun zor bırakılan bir ilaç deniliyor ve tam anlamıyla yardım edilemiyor haydii iyiydin ama ilacı bırakamıyorsun diye yeni bir depresyona gir hep bu şekilde devam ediyor. Gidilecekse de ilaç kullanmayan ilaçsız tedavi edebilen terapistler var onlar tercih edilmeli 
348- Psikiyatr, psikolog fiyatları çok yüksek ve toplum ne yazık ki bu konu da çok bilinçsiz. Psikiyatri doktoruna gidenlere deli damgası vuruluyor. Bu çok yanlış. Psikiyatri fiyatları inmeli ve toplum bilinçlendirilmeli.
349- Psikolojik yardımın para karşılığı yapılmasını insani bulmuyorum. Psikologları devlet finanse etmeli ve hasta ile doktor arasına para ilişkisi girmemelidir. Bu yardım bütün halka açılmalıdır. Parası olmadığı için yardım alamayıp intihar eden ya da tamamen çıldıran insanların günahı ne. Ayrıca bu konuda psikologları samimi bulmuyorum.
350- Ben zaten bir kafası bozuk kaçığım psikiyatrist de delirir o zaman ben dünyada ki en çılgın insan olabilirim.
351- Bence ücret oldukça yüksek. Tedavi için haftada 1 kez gitmek yeterli değil bana kalırsa.. haftada 2 kere gitsek, sanırım aylık 1 ya da 1 milyarın üstüne çıkar.. ((şu anda viziteler ne kadar pek bir bilgim yok))) benim ailem normalin üstü gelire sahip olduğu halde, bana bile pahalı gelmişti, gitmedim ve kendi kendime ilaç tedavisini uyguladım. Evet yanlış ama yapacak bir şey yok. Bu kadar pahalı olursa, mecburen insan kendi kendini tedavi etmeye çalışıyor...
352- Muayene ücretleri çok pahalı
353- Ben ilaç kullanıyorum ama çok gidemiyorum ve çevremdeki eczanelerden ilaç alamıyorum. Doktor depresyon geçirdiğimi söylüyor ama insanlara anlatamıyorum rahatsızlığımı. Anlattığım zaman alay geçeceklerinden korkuyorum.
354- Tabii ki maddi yönden. Bu yazımı bütün psikologlara falan iletin. Çok para istiyorlar. Birkaç seansa verilen parayla insan ameliyat bile oluyor. İnsanlara yardım için lütfen düşürün terapi ücretlerini lütfen.
355- Bence en başında insanların psikolojik destek almaktan korkmaları. Ben deli miyim demeleri, deşifre olmaktan korkmaları en önemlisi de hangi doktora gideceklerini bilmemeleri. Mesela benim tanıdığım birçok hasta psikiyatri yerine nöroloji doktoruna gidiyorlar. Ekonomik şartlar ve depremler ruh halimizi epeyce bozdu. Her gün gazetelerde okuyoruz, harçlık vermedi diye babasını öldürenler, trafikte yol verme kavgası yüzünden veya park etme yüzünden öldürülen insanlar ve hatta insan eti bile yiyen insanların yaşadığı bir toplum olduk ve hala psikolojik destek almaktan korkuyoruz... Bu olayları yapan insanlar sizce normal insanlar mı?
356- Güvenmiyorum çünkü bir kere gittim ve hiç bir ilaca ihtiyaç olmamasına karşın tek kelime etmeden ilaç verdi bu ilaçlar beni daha kötü yaptı. Bence bu şekilde hastaların iyileşmelerini umuyorlarsa yanılıyorlar.
357- Ben iki defa psikiyatrik tedavimi yarım bıraktım. Bence psikiyatristler insanlara yeteri değeri vermiyor. Onların önem verdikleri hastaneye yatan hastalar. Poliklinik hastaları onlar için yeteri kadar önemli değil, sıra çok ve gelişigüzel neyin var şu ilacı bir ay kullan deyip beni gönderen birine güvenemem.
358- Ben acil psikologa gitmek istiyorum ama terapi gibi bir şey olabilir, seanslar halinde içimi dökebileceğim, güvenilir, işini çok iyi yapan bir uzmana ihtiyacım var, bana yardımcı olursanız sevinirim… Bu iş çok ciddi, lütfen yardım edin.
359- Her ay düzenli olarak hem psikologa hem de terapiye gidiyorum ama ücretler gerçekten çok yüksek iyi bir doktora da gitmek istiyorsanız bu mutlaka özel olmalı. Çünkü sigortada 15 20 dakika, bilemedin 30 dakika sürüyor. O da durumun ve hangi ilaçları alacağınla ilgili, ne anlatabilirsin ki bu sürede, zaten çok da ilgili değiller takip de olmuyor, her gittiğinde başka bir doktor. Ben özel bir hastaneye gidiyorum bu hastane sadece nöroloji ve psikiyatriyle ilgileniyor, çok ünlü bir profesörün kurmuş olduğu bir hastane çok memnunum doktorumdan ve terapistimden ama tabi ücretler çok yüksek her ay 300 TL yi buluyor. Ya param olmasaydı ne olacaktı çok zor durumdaydım anlatamam, yaşamak lazım, çok zor günler geçirdim. Ruh hastalığı insan hayatında çok önemli. Ücretlerin indirilmesi ve devletin bu konuda acil bir şeyler yapması lazım. İnsanların ruh sağlığı yerinde değilse ne kendine ne de vatanına faydalı olabilir.
360- Tabii ki bir doktora git ama internetten de faydalanabilirsin. Bilgi edinirsin internet ayrı dünya bilgi dünyası fikir edinirsin senin yaşadıklarını yaşayan insanların nasıl bir yol izlediğini görürsün mutlu ve sağlıklı günler pozitif ol ... 
361- Ücretler çok yüksek. İlaç fiyatları da en az 6 ay kullanım. Hadi doktora para ayırıyorum. İlaçlar kalıyor. Daha önce anksiyete tedavisine başladım. Sağlıktır deyip parayı sorun etmedim. Psikiyatri deli doktorluğu değildir dedim. Bunu çevremdekilere anlatmaya çalıştım. Özel doktora gittim ama sonuç yok.Eğer doktorum yeteri kadar ilgilenseydi şimdi iyileşmiş olacaktım. Şimdi netten durumumu nasıl iyileştirebilirim diye araştırma yapıyorum. Şimdi param da yok doktorlara güvenim de. Keşke şu durumda kendi başımızın çaresine bakmak zorunda kalmasaydık. Sevgiler...
362- Endişe ve korku, bilinçsizlik.
363- Merhaba, evliyim ama bir yerde bir eksiklik var anlayamıyorum yalnız hissediyorum kendimi biraz ilgiye ihtiyacım var eşim elinden geleni yapıyorum diyor ama sadece diyor bana göre hiçbir şey yapmıyor.
364- Yanlışım varsa düzeltin ama tam bir genelleme yapmak istemem, oturdukları yerden en kolay nasıl para kazanırım terimini doğrulamak için didinip duruyorlar! Yazık! İnsanlar paralarını sömürecek değil. Onları daha iyi anlayabilecek, yol gösterebilecek sorunlarından kurtulabilmesi için nasıl bir yol izlemesi gerektiğini danışacak birilerine ihtiyaçları var. Para konusuna gelince, o da nasıl olsa tüm uygulama ve tedaviden sonra kendine doktor veya psikiyatr ve psikolog diyen zatlar eğer başarılı ise hasta kendini daha iyi hissettiğini görünce onun gerçek müşterisi olur. Doktorların ilk önceki seansları düşük ücretle yapmaları gerekir bence. En azından karşısındaki psikolojik problemi olan kişiyi doğru dürüst tanıyana kadar ve dediğim gibi eğer hasta memnun olursa seve seve verecektir istenilen parayı. Her iki taraf da halinden memnun olur. Bu arada herkesin parası yok tanıdıklarına tolerans gösterip başkalarına fiyatı arttıran adi ve mesleğini şerefsizleştiren doktorlara da hiç girmiyorum. Her neyse burası Türkiye her zamanki gibi bu da lafta kalacak umarım bir gün gerçek anlamda bu sorunlara değinilir. Mevla’m herkese dayanabileceği kadar dert tasa versin ... 
365- Ücretlerin fazlalığı ve yeterince bilgi sahibi olmamamız.
366- Toplumdaki yanlış yargıların hayatımızda ne kadar önemli olduğunu görüyoruz burada. Bizi bu yargılar yönlendiriyor, ne kadar okusak, ne kadar çağdaş olsak da psikologa gitmek deyince biraz tereddütlü yaklaşıyoruz. Diğer bir sebebi de hep güçlü görünmek arzusu bence. Etrafımızdakiler yıkıldığımızı görsünler ya da tedaviye ihtiyacımız olduğunu düşünmesinler diye hayattaki her şeyi ertelemek.
367- Ben düzenli olarak özel bir psikiyatra gitmek istiyorum ama maddi durum açısından bu bayağı külfetli oluyor. Bir de özele gitsem iyi ilgileneceğini biliyorum; hem zaman açısından hem de ilgi açısından. Buna rağmen 3-4 senedir istememe rağmen gidemiyorum. Ücretlerin biraz daha insaflı olmasını istiyorum, saygılar. 
368- Merhabalar, ben psikolog ve psikiyatra gitmeyi hep öneren bır kişiyim. Özellikle kendim de psikologa gitmekteyim. Fakat ücretlerin yüksekliği insanlarımızın buraya gitmelerini alıkoyuyor. Bir de maalesef toplumda deli gözüyle hala bakıldığı için kişiler gitmeye çekiniyor. İnanın ben evliyim ve çok sıkıntılar çektim. Artık bazı durumları kaldıramayacak boyutlara ulaştım. Psikologlar beni dalgaların hükmettiği denizden karaya çıkmama yardımcı oldu ve artık denizlere daldığımda dalgalarla boğuşmasını öğrendim. Size tavsiye insana en büyük yardım yine insandır... Saygılar
369- Ülkemizde yardım almak hoş karşılanmıyor insanlar ancak sorunlarıyla baş edemedikleri zaman yardım alıyor.
370- Psikiyatrların Türkiye’de kendilerini geliştirmek ve terapi yapmaktan çok, kolay yolu seçerek sadece ilaç tedavisine yöneldiklerini düşünüyorum...
371- Anket sonuçlarına göre ücretlerde bir düzenleme yapılabilecek mi?
372- On yıl gittim fakat sorunuma hiçbir çözüm bulunamadı, çözemediğim saç koparma hastalığım var. Bilinçsizce yoluyorum saçlarımı, bunun için bir sürü tedavi gördüm, hala düzelmedi. Psikolog veya psikiyatristlerin sorunları aşmamda yardımcı olabileceğine inanmıyorum. Genelleme yaparak tedavi etmeye çalışıyorlar kişiye özel yaklaşmıyorlar. 
373- Kimseye anlatamadığınız şeyleri paylaşıyorsunuz ve rahatlıyorsunuz. Bence kim ne düşünürse düşünsün, insanın sağlığı önemli. Evet doktor fiyatları çok pahalı, polikliniğe gitmek istiyorsunuz, size 4 ay sonraya randevu veriyorlar. İnsanlar ne yapsın doktor paralarını denkleştirip özele gidiyor. Allah herkesin yardımcısı olsun.
374- Çok pahalı, bir de giderim de ya bana faydası olmazsa. O zaman çevremdeki insanlar işte istedin gittin, ne oldu düzeldin mi diye sormalarından korkuyorum.
375- Çoğu insanda olan ruhsal bozukluk ve tedavi ile düzeltilmesi şart olan bu durum karşısında maddi durum yetersizliği çok büyük engel oluyor. Ben başlarda özel doktora gidiyordum, beni baya sarstığı için bırakmak zorunda kaldım. Devlet hastanelerinde yeteri kadar dinlenildiğimizi düşünmüyorum ve ne yazık ki bazı doktorlarımız anlamadan dinlemeden ilacı yazıp yolluyorlar. Bu nedenle güven teşkil etmiyor hastaneler bende. Verilen ilacı kullanmadığım gibi oluşan bu güvensizlikle hastalığım daha da çıkılmaz hal alıyor... şu anda doktor kontrolündeyim fakat ne derece güvendeyim bilemiyorum... ücret konusunda yapılacak hiçbir şey de yok... sağlık bu, ihmale gelmez elbette ki ama ben mümkün olduğunca özele gitmeyi tercih ediyorum...
376- Psikologa gidemememin en önemli sebebi kendimi deli gibi hissetmek. Ya da ona güvenememek, ne bileyim bunun gibi sebepler.
377- Evet çok pahalı. Bir seans 100 TL. Bende bipolar bozukluk var, durumum çok iyi değil ama çok şükür doktorların dediğine baksaydım hala çocuk sahibi olmamıştım ama şu anda 2 yaşında kızım var ve 3 tane istiyorum bunun tek ilacı Allaha inanmak. Allah herkese hastalıklarında yardımcı olsun. Şu aralar hasta olacağım diye korkuyorum ama Allah büyük. Her şey yolunda giderken bir defa daha hayata tekrar tutunmaya çalışmak kolay şey değil bunu ancak benim gibi bipolar rahatsızlığı olanlar bilir. Bir de doktorlar bu işi ticarete dökünce insan tabii o anında gidiyor ama Allah onlara merhamet versin.
378- Çok pahalı herkes gidemiyor.
379- Evet bence de ücretleri çok yüksek, bu yüzden de sık gidemiyorum ben.
380- Seans ücretleri çok çok pahalı tıpkı soygun gibi.
381- Psikolog ya da psikiyatriste giderken bakmanız gereken en önemli nokta uzmanın kendisini ne kadar yetiştirdiğidir. Bir çok uzman sadece diplomalarıyla hasta/danışan görmektedir. Ama ülkemizde verilen çok önemli ve etkin terapi, danışma, yaklaşım eğitimleri aldıkları takdirde uzmanların yardımları daha yapıcı olmaktadır. Ayrıca bazı uzmanlar kendi uzmanlık alanlarını belirleyip o konu üzerinde çalışırlar. Bunu da gerekli şekillerde duyururlar. Örneğin; çocuk psikologu, seks terapisti, aile danışmanı gibi. Bu sıfatlara ve eğitimlere dikkat ederseniz daha net cevaplar alabilirsiniz. Ücretle ilgili olarak da; ülkemiz şartlarında ruh sağlığı uzmanlarına başvurmak bir lüks. Ama çeşitli merkezlerde, uygun ücretlere de uzman bulabilirsiniz. Fiyat yüksek diye gitmekten çekinmeyin. Birçok uzman ücret konusunda yardımcı olmaktadır. 
382- Gidildiğinde özellikle küçük yerlerde belli başlı 5-10 depresyon ilaçları, onları veriyorlar. Hem kontrol diyor, hem aynı ücreti alıyor. Kesinlikle hastalıkla alakalı bir araştırma yok. Hastanelerde zaman yok diyorlar anlayabiliyorum fakat muayenehanede de aynılar. Yetersizler, direk amaçları para. Ben gittim, benden önceki bayanla reçetem aynıydı, hastalığımız farklı. Dini imanı para olmuş.
383- Psikolojisi bozulmuş bir ülkede yaşıyoruz zaten medyamız sağ olsun.
384- İnsanlar arasındaki iletişim gittikçe kötüleşiyor. Bence bir ihtiyaç. Ben gitmeyi düşünüyorum ama gerçekten pahalı. Amaç para kazanmaksa eğer fiyatları biraz daha düşürüp daha çok insanın gelmesini sağlayabilirler. Çünkü insanların ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Eğer ihtiyacı olanlar tedavi görmezlerse özellikle gençler için söylüyorum yeni bir yuva kurduklarında kendi çocukları da aynı şeyleri yaşayacaklar... Bu böyle sürüp gitmesin...
385- Burada psikolojik yardım sürecinden memnun kalmayan kişileri okuduğumda çok üzüldüm. Ben uzman psikologum. Ücret, danışma, terapi hakkında sormak istediğiniz bir şey varsa yardımcı olmak 
386- Ben bir kaç kez gittim fakat maaşlı çalışan biri için ücretler çok yüksek. Sorunlarım olmasa da kaliteli bir yaşam için danışmanlık almak istediğim zamanlar oluyor. Bir uzmana ihtiyaç duyabiliyorsunuz. Sosyal güvenlik sistemi içinde bu hizmeti alabilmek çok zor böyle bir imkan varsa bana bu konuda bilgi verebilir misiniz?
387- Vizite ücretleri çok pahalı .çok ihtiyacımız var ama maddi sorun nedeniyle gidemiyorum.
388- Kızımla ilgili ciddi dikkat eksikliği sorunu yaşıyorum ve nereye başvuracağımı bilmiyorum.
389- Öncelikle 100 TL istiyorlar bence çok fazla. Sonra beni anlayacağına inanmıyorum sadece dinliyor görünüp kafa sallıyorlar. Bir de herkes sorunlarını kendince çözüyor da sanki ben bu işi beceremiyormuşum gibi oluyor. Siz orda anormal oluyorsunuz zayıf aciz pozisyonuna düşüyorsunuz. Bana öneriler getirsin istiyorum beklentim bu aslında.
390- Ben gidiyorum kontrolde bile aynı ücreti vermek zoruma gidiyor.
391- Öyle pahalı ki tedavi boyunca gitmek gerekiyor her gittiğinde soyup soğana çeviriyorlar. Bir daha gidesi gelmiyor insanın...
392- Ücretlerin daha cüzi bir hal almasını talep ederiz.
393- 2 yaşındaki kızım 15 aylıkken 2 ve 3.derece %18 yandı. Uzun bir tedavi gördü ve halen silikon ve bası kıyafeti kullanıyor. Doğal olarak bu geçirdiğimiz zorlu dönem kızımı eşimi ve beni olumsuz etkiledi. Kızımı bir araştırma hastanesinin psikologuna götürdük eşimle. İçeri girdik anlatın dedi, biz de olanı biteni anlattık (bu arada 2 yaşındaki kızım yanık olayından sonra 2 de yatıp 7 de kalkmaya başladı, öğlen de hiç uyumuyor) gayet lakayt bir tavırla bizi dinledi ve önerdiği tedavi şuydu: odasına koyun o uyur uyumazsa yatak odanızın kapısını kilitleyin dışarıda ne yaparsa yapsın... ben 7 yıl çocuk ruh sağlığı ile ilgili dersler aldım ama hiç bir kaynakta böyle bir yöntem görmedim. Amacı ileride sağlam bir müşteri yakalamaktı sanırım... neyse ben şu an üçümüzün de destek alması gerektiğini düşünüyorum ama nasıl, nerden? Özele gidemem çünkü zaten kızımın yanık tedavisi için yüklü bir harcama yapıyoruz ve bunu kaldıramayız.. İşte böyle..
394- En önemli nedeni paradır tabi ne bu ya Allah aşkına ne olur biraz uygun olsa. Yani ne yapalım paramız yok diye, böyle mi kalalım ha? Keşke olsa, kim istemez? Kendi başıma aşamıyorum ama destek de alamıyorum. Ne olacak böyle mi yaşayacağım bir karar alınmalı olabildiğince uygun fiyat uygulaması yapılmalı bakın o zaman randevu almak için herkes sıraya nasıl giriyor. Her şey para mıdır ya, biraz da Allah rızasını düşünerek insanlar sömürülmemeli. Tabii benim dediğimi kimse dikkate almaz ama yine de ben fikrimi söyledim.
395- Ekonomik sorunlar zaten bozuk psikolojinin önemli bir nedeni. Seans ücretleri bu kadar yüksek olunca nasıl tedavi görsünler. Saati minimum 50 TL'den haftada 2-3 seans gitse ayda 400-600 TL tutuyor. Bu parayı verebilecek kadar kazansa zaten psikolojik sorunların çoğu ortadan kalkar.
396- Ben daha önce iki kez psikiyatra gittim. İkisinde de ilaç tedavisi uygulandı. İlaçların yan etkisiyle kendimi daha kötü hissettim ama ilacımı bırakmadım, altı ay kullandım ama ben kendim için şöyle düşünüyorum: “benim psikologa gitmem lazım” psikologların tedavi süreci itibarıyla fiyatları çok pahalıya geliyor. Benim sosyal güvencem yok. Maddi olarak da beni çok zor durumda bırakacak bir para. üstelik iki çocuğum var ve bir anne olarak onların ihtiyaçlarına öncelik tanıyorum. Sizce benim durumumda ne yapılmalı?
397- Devlet hastanelerine gittiğimizde de kısaca dinleyip açıklama yapmadan hemen ilaç yazıyorlar, ona da güvenemiyoruz.
398- Danışma ücreti çok yüksek diyen arkadaşlar bugün bir çok devlet hastanesinde psikiyatri doktoru bulunmakta. Bence özele gitmenize hiç gerek yok bu konuda en iyi bildiğim ve deneyimli olarak tavsiye edeceğim yer ise Bakırköy Ruh ve Sinir. Maalesef günümüzde adı deli hastanesi olarak çıkmıştır fakat o kadar iyi ki doktorlar, hemşireler ihtiyacı olanın gitmesini tavsiye edeceğim bir yer… Baş ağrısı nasıl bir hastalıksa bu da öyle bir şeydir...
399- 14 yıllık evliyim, 29 yaşındayım. Psikolojim bozuk biliyorum, danışma ücretini asgari ücretle karşılamam mümkün değil. Bir kere karşılasam diğer terapiler ne olacak?
400- Merhaba... Bence de psikologların istedikleri ücret tr ortalamasına göre yüksek ve de yurtdışında okuyan bir öğrenci için ekstra yüksek olduğu kaçınılmaz. İnternet üzerinden terapi mümkün olsa ne güzel olurdu...
401- Eşimle sorunlarım var ve o gitmek istemiyor.
402- Ben çok iyi bir doktora sadece 2 seans gidebildim. 1 ay içinde 300 TL. Çok büyük para bu, daha da çok sinirlerimi bozdu. Maddi imkânlarım uygun olsa gitmeyi çok isterdim. Maalesef bir çok kişinin ortak derdi ücretlerin yüksekliği.
403- Aslında olay kendinizde bitiyor istenirse gizli de gidilir. Yeter ki iyi olmayı isteyin elbet her şeyin bir çözümü vardır.
404- İnsan yaşamında kaç kişiye güvenerek bütün sorunlarını içtenlikle anlatır ki? Keşke öyle biri olsa da her şeyi paylaşsam ama insan bazen kendisine bile ifade edemez bir çok şeyi, o yüzden de çok ciddi değilse kendim baş etmek isterim, beni benden iyi kimse bilemez ama bu durum insanlara zarar veriyorsa mutlaka yardım alınmalı. Bir psikologa gittiğinizi düşünün olayları kendi açınızdan anlatacaksınız eeee sonuç ne kadar sağlıklı olur ki en iyisi kendi kendine çözmek kendi kendinin doktoru olmak inanın hiçte zor değil güçlü olduğunuzu düşünün ki öyle bir insan isterse her şeyi değiştirir. Bütün hayatı istediklerinizi çantaya istemediklerinizi çöpe atın ve hayata gülün. Sizden daha değerli hiçbir şey yok eğer siz iyiyseniz etrafınızdakiler de iyi siz kötüyseniz herkes kötü. Hayata iyi bakın her şeyi takmayın bazen boş vermek gerek ne olabilir ki en fazla sizden önemli mi hayatı bu kadar ciddiye almamak lazım, arada dalga geçmeli.
405- Biraz maddiyat birazda kime gidebileceğimi bilememe.
406- İnandırıcılıktan uzak ve bu mesleği bitmesi gereken bir mesaiye dönüştürmüş, zararını bile bile kolay yolu seçip ilaçlara abanan ve bu ilaçların mümessillerinden para alan kimi doktorların varlığı ile zedelenmiş imajı yetmiyormuş gibi maddi anlamda da insanı çökerten bir ticari yapısının olması bence buna en büyük etkendir. 
407- Aslında herkesin iç dünyasında bir takım problemler var. Ben kendi doktorum olmaya çalışıyorum, benliğimi dinliyorum. Bazı şeylerin kötüye gittiğini anladığımda veya psikolojim bozulduğunda hemen sorunlarımı çözmeye başlıyorum… acaba ne kadar güçlüyüm? Belki de bir çok kişiden acizimdir.
408- Danışmanlık ücretleri biraz daha makul seviyede olsa bu kadar problemli çocuk olmayacağına inanıyorum. Benim de iki kızım var, 16 ve 6 yaşlarında ve de ben psikolojik yardım almak istiyorum ama olmuyor anne baba olarak ne kadar yeterli oluyoruz tartışılır.
409- Bu kadar yüksek ücreti nasıl karşılayabilirim ki? Üstelik 2 kızım var ve ikisinin de profesyonel destek almaları şart böyle bir dünyada çocuk yetiştirmek oldukça zor. Anne baba olarak bizler ne kadar yeterli oluyoruz tartışılır. Ücretler bu kadar yüksek olmasa sorunlu çocuklar da o kadar az olur. Ben kendim bile psikolojik destek almak istiyorum ama nasıl ?
410- Her hastalığın bir doktoru olduğu gibi sinir sistemimizin de doktorları var elbette. En çok yorulan beynimizin bazen aksaklık yapması çok doğal. Çaresini bulmak için psikologlar psikiyatrlar bize hayatı kazandırırlar, onlar olmasa hastalığımıza nasıl çare buluruz? İyi ki varlar.
411- Korku, çaresizlik, kaybolmak ve kullanılmak... Korkarsınız gitmeye… Bu da çaresizlik yaratır… ve maddi manevi kullanılmak düşüncesi koyar!...
412- Kendi sorunlarımı daha iyi anlatamıyorum, gitmekten korkuyorum
413- Bence herkes gitmek istiyor ama neden hep para para para....
414- Ücretler çok yüksek ama aslında en önemli etken kişinin bu olayı kabul etmemesi sağlık personelleri bile “deli miyim psikiyatriste gideyim” diyor. Böyle düşünenleri ikna etmek mesele. Saygılarımla
415- Sorunlarımı paylaşamıyorum, çünkü yaşadığım çevre çok küçük. Paylaşacaklarımın bana geri dönmesinden korkuyorum. Sonuçta psikolog yada psikiyatr ikisi de insan. İlginç olayları yakın çevresi ile paylaşma ihtiyacı doğacaktır. Örneğin şu kişiyi tanıyor musun geçenlerde bana geldi, neler anlattı tahmin bile edemezsin... gibi 
416- Kafayı yemek üzereyim, hayatım altüst oldu. İlaç da kullanıyorum ama yeterli değil, parasızlıktan dolayı yardım da alamıyorum.
417- Gerçekten bir psikolojik yardıma ihtiyacım var ama fiyatlar çok yüksek.
418- Psikologların da birer doktor olduğunu ve insanların diş hekimi gibi kabullenmesi gerektiği taraftarıyım, çünkü ben öyle görüyorum. Fakat bir danışman fiyatının en az 100 TL’den başlaması korkunç bir şey.
419- Ben 15 yaşında bir kızım. İdealim iyi bir psikolog olmak. Çevremdekilere bakarak cevap vermek istiyorum, bence damgalanmaktan korkuyorlar. Toplumdan dışlanma korkusu var hepsinde ama her ne olursa olsun insan nasıl bedensel yaralandığında ve hastalandığında hastanelere gidiyor ve bu doğal karşılanıyorsa bu da öyle karşılanmalı. Sonuçta bu da bir hastalık, bedensel olmasa da ruhen yani toplum yapısı değişmediği sürece bu da değişmeyecektir. Teşekkürler.
420- Arkadaşlar ben büyüyünce psikolog olmak istiyorum. Söylersiniz psikoloji portalındanım diye hallederiz. Aman fiyat yüksek demeyin ekmek paramız gider heeee
421- Aslında gitmeyi çok istiyorum ama önemli olan gitmek değil, gerçekten rahatlamak, normal bir kişiliğe sahip olmak. Bunun için de her psikologa gitmek doğru olmaz diye düşünüyorum. Bunun için de yeterli bir bütçem yokkkkk..... Ama psikolojik yardıma çok fazla ihtiyacım olduğunu çok iyi biliyorum. Eğer en yakın zamanda yardım almazsam inanın bir daha hiç gerek kalmayacak.
422- Gidememenin başlıca nedeni parasal sorun olduğu kanısındayım.
423- Hastane psikiyatrına gittim, hiç ilgilenmedi bile, iki dakikada beni sinir hastası etti. Bir sürü hap yazdı, içtim, komaya girdim, paso uyudum, hepsini çöpe attım.
424- Ben psikiyatra gitmek istiyorum ama gidemiyorum. Çünkü yaşadığım yerde yok biraz da ücreti normal bir ailenin ödeyeceği kadar olsa daha iyi olacak. Çünkü psikolojisi bozuk olanların çoğu normal vatandaş ve daha düşük seviyedeki insanlar hayat şartları çok zor çünkü inşallah burada da olur. Zaten hayalim de psikolog olmak insanlara yardımcı olmak doğru yönlendirmek.
425- Aslında bir psikiyatri uzmanına görünsem hiç fena olmaz ama diğer kişilerin oyuyla belli olduğu gibi danışma ücretleri yüksek. İçini dökecek sana yardım edecek bir kişi bile psikiyatri uzmanı sayılabilir...
426- Duygu bozukluğu vardı bende. 1 yıl ilaç kullandım kendimi iyi hissedince bıraktım yan etkisi yüksek uyku yapıyor.
427- Damga yenir.
428- En önemli sebebi yaşadığım şehirde psikolog veya psikiyatrların çok az sayıda olması. Onun dışında ücretlerin aşırı pahalı olması da büyük etken keşke olsa da gitsek yani ihtiyacımız da yok değil hani.
429- Ücretleri çok fazla. 1 ay içinde bir kaç defa aynı ücreti talep ediyorlar. Bu ücreti karşılayamamak, ya da zor şartlarda ödemek beni daha çok strese ve kaygıya sokuyor.
430- İnsanlarla gerçekten hasta oldukları için ilgilenilmiyor daha çok hastalar para olarak görülmekte... ki bu olay beni çok fazla üzmekte. Ben gitmiyor ve çoğu doktorlara da güvenmiyorum, verdikleri ilaçlarla insanları uyutuyorlar bazı olaylardan ötürü de hepsini karalamak doğru olmaz tabii ki.
431- Daha çok bunalıyorum çözüm olmuyor bana.
432- Merhaba ben şu an lise öğrencisiyim ve psikoloji okumak istiyorum ama tabii tam olarak yönlendirilemiyorum. Aslında bizim Türk halkı da bu mesleği tam olarak benimseyebilmiş durumda değil. Halâ psikologla psikiyatrisin arasındaki farkı bilmeyen o kadar çok insan var ki. İnsanımız, hele ki bazı kıyı kesimler, bu mesleğe deli doktoru diyor halâ. Böyle kaba bir tabir olabilir mi? Bu mesleğe saygısızlıktır bence. Daha çok insanımızın bilinçlendirilmesinden yanayım. Psikologa gitmeyi kişi anca büyük problemleri olduğunda ihtiyaç haline getirmemeli, günlük hayatta da gidebilmeli. İşte bende zaman zaman bu korkuyu yaşıyorum içimde. Acaba ben de psikoloji okuyup mezun olsam, bir psikolog olarak bana da bu gözle mi bakılır diye kaygılarım var. Benim değil ama işte çoğu halkımızın gitmeme sebebi bu bence ...
433- Ben 37 yasındayım ve hiç psikologa gidemedim. Sebebi maddi durum ve çok pahalı olması. Zaten maaşlarımız çok düşük, bize indirim olsa veya fiyat almasalar olmaz mı ama derdimizi kime anlatalım psikologa çok ihtiyacım oluyor hep dertlerimizi içimize atıyoruz.
434- Çok pahalı. Tedavi olabilmemiz için zorunlu ihtiyaçlardan fedakarlık etmek gerekebilir. Ayda 4 kere gitmek mümkün değil.
435- En önemli neden, gittiğim zaman bir teşhis koyacak ve ben bir daha öyle olduğumu tam anlamıyla kabulleneceğim bu sefer bu doktorun teşhisi olduğu için hiç aklımdan çıkmayacak. Öyle olduğumu daha çok kabulleneceğim, bu bende daha çok yara açar gibi geliyor.. sürekli aklıma gelir sanki.. zorluklar yaşadığımda kendimden nefret ettiğim bile oluyor tabi ama gitmek mi doğru gitmemek mi bilemiyorum ki.. Belki de en uç nokta vardır artık yeter diyebileceğin ve gitmeliyim diyeceğin..
436- Benim açımdan en büyük etken maddi durum, çok pahalı. Çalıştığım halde ne yazık ki böyle bir şeye girişemiyorum aslında bir psikiyatri’ye ihtiyacım var ama gidemiyorum. Bu fiyatlar neden bu kadar yüksek?
437- Eğer psikologa gitmemiz isteniyorsa ilk önce bu konuda halka eğitim verilmeli. Ücretler de insanların rahatlıkla ödeyebileceği bir fiyatta olmalı. Bu sayede daha sorunsuz bir çevre olacağına garanti verebilirim. Saygılarımla. Bence bunlara bir kulak verin...
438- Öncelikle seans ücretleri, karşısındakini tam anlamıyla iyi dinlememesi, bazılarının olumsuz tavır ve davranışları, hastasının gerçekten iyileşmesini istememesi ya da saatini tamamlayıp diğer günü söylemesi beni tedirgin eden durumdur. Bir de o kişinin neden geldiğini araştırması ve yardımcı olmamalarını duymam ve çekimser kalmamdır.
439- Psikolojiye hiç gitmedim gitmek için çok öneri geldi denedim ama fiyatları çok yüksek.
440- İnsanların ekonomik düzeyi birçok şeyin belirleyicisi. Ekonomi olmayınca eğitim olmuyor. Yaşam standartları düşüyor. İyi bir eğitimi olmayan bir birey ne iyi bir veli olup çocuk yetiştirebilir ne güzel bir iş sahibi olabilir. Bunlar da insanın psikolojik sorunlarının oluşmasına bir etken olabilir. Sorunlar keşke sadece psikologa ya da psikiyatra gidince çözülse. İlk önce bizim ülkemizin sistemlerinin tedavi edilmesi lazım. Haksızsam söyleyin(!)
441- Türkiye’nin demeyelim, dünyanın en büyük hastalığı artık diğer hastalıklar değil psikolojik hastalıklardır. Bu hastalık diğer hastalıklardan iyileşmesi daha zordur neden derseniz hem maddi hem manevi büyük bir destek gerekmektedir. Ama hiçbirimiz psikiyatriste gidemeyiz çünkü muayene ücreti çok pahalıdır ve artık birisinin buna bir dur demesi gerekiyor insanlık namına olması gerekiyor. Dünyada her şey para olmamalı, çünkü insan sağlığı her şeyden önemli.
442- Psikologa gidemememin çok önemli bir sebebi var, biraz içime kapanıktım sanırım. 16 17 yaşlarımda annemin de ısrarıyla gittim (gitmez olaydım) neyse konuştuk ettik artık ne anladıysa bana çok yüksek dozda haplar verdi birden kendimi gerçekten deli falan sandım oysa ki sadece meraktan ve içe kapanıklıktan gitmiştim neyse bitti seansımız bana ilaçlarını iç tekrar bekliyorum dedi e bende tamam dedim aldım ilaçları eczacı bile şaşırdı  akşamı içtim ilacı ama içer içmez rengim benzim soldu gitmiş bana ne vermiş biliyor musunuz depresyon hastaları için ilaçlarmış...e siz verin kararı bunu gördükten sora neden gideyim psikologa ya da psikiyatriye...işte bu da psikolog arkadaşlar.
443- Psikolojik bir doktora gitmek istiyorum ama… Bu alanda giden arkadaşlarla görüşüyorum ücretleri çok yüksek fiyatlar ödüyorlarmış. Ben de o imkânım olmadığı için vazgeçiyorum...
444- Bir hastayı görme, değerlendirme ve tedavi etme yetkisi doktora aittir! Arkadaşlar psikologlar şu anda mevcut yasaları deliyorlar, hepsinin tek derdi geleni yolup göndermek. Obsesif bir yakınımı götürdüğümüz psikolog kadın terapi yapıyorum diye 1 yıl yolup psikoza girmesine göz yumdu, verdiğimiz bir kucak dolusu parada yanına kaldı. Psikiyatri uzmanı ise işi 4 seans+ilaçla hastalığı tedavi etti. (Biz psikolog bayanı doktor zannettik çünkü tabelasında doktor..... şeklinde ibare vardı; bilemedik! Sağlık Bakanlığına şikâyet ettik ama pek bunların üzerine şimdilik gidilmiyor çünkü ruh sağlığı yasası halen mecliste denildi (?) Mahkemeye vermeyi düşündük ama Allah'ından bulsun dedik; Bu açıdan gittiğiniz yer önce psikiyatrist olsun çünkü onlar önce tıp doktoru sonra psikiyatri uzmanı! (Dilimiz fena yandı, herkesin kulağına küpe olsun).
445- Psikologa gitmekten çekinenlere tavsiyem İslamiyet’e sıkı sıkı sarılsınlar ayrıca psikologla dertleşmek yerine bir dostuyla dertleşsin. Güvenmiyorsa farklı illerde tanıştığı kişilerle diyalog kurup her fırsatta içini açsınlar. Anneler en iyi sırdaştır, bu da farklı bir çözüm olabilir.
446- Eşim buna ihtiyacım olmadığını söyleyip izin vermiyor.
447- Danışman ücretlerinin bu kadar pahalı olmasını gerçekten anlamış eğilim...
448- Doktorlar bütün insanlığa hizmet etmek için, iyileştirmek için yemin etmiyorlar mı? Etmeseler bile işleri her insana yardım etmek değil mi? Ama maalesef parası olana hizmet ediyorlar gerçekten... Tabi benim dediklerim özel muayeneleri ve uçuk seans fiyatları olan doktorlara. Valla yaptıkları iş ne kadar etik gerçekten bilemeyeceğim. Bu oylamayı yapmanız da çok iyi olmuş teşekkürler.
449- Benim psikolojim çok bozuldu, kaldığım ülke Hollanda. Beni anlamıyorlar, ben konuşuyorum, onlar dinliyor nasıl sorunum hallolacak, temelli kötüye gitmekteyim. Hastayım tansiyon, yüksek şeker, kalp çok büyümüş avuç avuç ilaç içiyorum. Bana Türkiye’mden yardım edecek doktorlar varsa telefon numarası bir de adresi yazarsanız beni kurtarmış olursunuz. Teşekkürler.
450- Benim ismim g. bade. Benim psikolojim bozuldu, lütfen bana bir psikolog... doktora ihtiyacım var, çok zor durumdayım, kafayı yiyorum, uyku hiç mi hiç yok ne yapabilirim?
451- Ben Hollanda’da kalıyorum. Benim psikolojim bozuldu. Lütfen bana psikiyatr telefonu yazmanızı rica ediyorum, teşekkürler.
452- Sayın psikolog doktorlar. Sizlerden ricam, benim psikolojim çok kötü, ben kaldığım ülkede psikologa gidiyorum. İlacımı kullanıyorum ama yine de sizlerden destek bekliyorum. Bana yardımcı olursanız çok memnun kalırım, ben Hollanda’da kalıyorum çok problem yaşadım, nereye yardım elimi uzattıysam karşılığında kötülük, hakaret buldum. Çok kötü bir depresyon yaşıyorum, bana da üç dakikanızı ayırırsanız belki beni bir nebze olsa da rahatlatmış olursunuz. Teşekkür ederim.
453- Çünkü gidebileceğiniz iyi doktor ücreti çok pahalı.
454- Parasızlık ve kendime itiraf edemediğim şeyleri bir başkasıyla paylaşma korkusu sanırım.
455- Özele gidecek para yok, devlet hastanesi ilgisiz. Zaten zor duruma düşmüşsün, suratı asık ve dinlemeyen insanı ne yapacaksın, üzgünüm ama sağlık bile parayla...
456- Eşimin istememesinden kaynaklanıyor ama benden çok onun ihtiyacı var ben sizden bana cevap vermenizi istiyorum. Eşimle psikolojik sorunlarım ve şiddete eğilim var. Bana ne önerirsiniz? Daha 7 aylık evliyim ve 3 aylık da hamileyim. Şimdiden teşekkür ederim.
457- En önemli nedeni derken şöyle söylemeliyim ki, sorunlarımı önce tek başıma çözmeyi başarabilir miyim diye düşünüyorum ve arkadaşların da oyladıkları ankete tam anlamıyla katılıyorum. 
458- Gerçekten danışma ücretleri çok yüksek.
459- Bu sıralama sonunda da en sona kalan DAMGALANMAKTAN korkuyorum...
460- Bilirsiniz insanın yakın çevresi bile böyle yardım alan bir kişiye normal olarak bakmıyor. Bu çok acı ama bence Türkiye’nin bir gerçeği...
461- Umarım ilerleyen zamanlarda her ihtiyacı olanın gidebilmesi için sağlık garantisi olanların da bu ücretlerinin karşılanması gerçekleşir.
462- Hayatta herkese hep mutlu ve daima umutlu günler diliyorum… SEVGİLER... 
463- Özel doktorlar daha makul fiyatlar talep etse sürümden kazanır aslında. 
464- Arkadaş çevremin bana deli demesinden çekiniyorum. Herkesin sorunları olabilir ama öyle bir ülkede yaşıyoruz ki insanlar sanki sadece üstündeki kıyafetleri değiştiriyorlar düşünceleri geçmişteki gibi çok geri.
465- Arkadaş çevremin bana deli demesinden çekiniyorum. Herkesin sorunları olabilir ama öyle bir ülkede yaşıyoruz ki insanlar sanki sadece üstündeki kıyafetleri değiştiriyorlar düşünceleri geçmişteki gibi çok geri.
466- Ya çok hafife alıyorlar ya da abartıyorlar.
467- Beni anlayıp dinleyecek psikiyatrlar bulamıyorum, yoksa çok güzel olurdu. Bazen insan sorunları çözmede yetersiz olabiliyor.
468- Yaşadığımız yerde yok daha fazla olmalı.
469- Eşim bilmiyor gideceğimi ve ben çalışmıyorum, ücretini ödeyemem ama kötü durumdayım ne yapacağımı bilmiyorum.
470- Bir psikolog hastanın yanında sigara içiyorsa, bu hem hastaya saygısızlıktır, hem de kendi sorunları aşamıyordur ..... İlk başka hastaya güven vermeli ki sorunları rahatça anlatılsın gelen hastayı dinlemek yerine suçlamakta bir şey elde edilmiyor .... bu yüzden de hiç güvenim kalmadı.
471- Güvenmiyorum...
472- Onlara güvenmek istiyorum, anlatıyorum rahatsızlığımı ya da beni tedirgin eden durumları onlar aileme söylüyorlar. Bu da beni onlardan soğutuyor. Böyle yapmasalardı içime kapanıp bipolar hastası olmazdım.
473- Onlara güvenmek istiyorum, anlatıyorum rahatsızlığımı ya da beni tedirgin eden durumları onlar aileme söylüyorlar. Bu da beni onlardan soğutuyor. Böyle yapmasalardı içime kapanıp bipolar hastası olmazdım.
474- Bence istedikleri ücret çok yüksek.
475- Aşırı pahalı olması, daha uygun olsa da herkes de gidebilse çok sevinirim.
476- Haliyle yüksek olan ücretler karşısında 21 yıldan beri kendi psikologum oldum hem beleş hem daha iyi anlayabiliyor beni =
477- Selam. Ben de bir psikologum ve biliyorum ki gerçekten ihtiyacı olan kişiye seanslara gelebilmesi için uygun indirimler yapılabiliyor. Lütfen fiyat sizi yıldırmasın, etik değerleri olan ve idealist her psikolog yardıma ihtiyacı olan kişiyi ortada bırakmaz. Amatör ruhlu profesyoneller siz kendinize yardım etmek istediğiniz sürece yardım edebilirler. Sevgiyle kalın.
478- Çocuğumu psikologa götürmek istedim, bir seans için en az 200 Liradan kapı açıyorlar. Bu psikologlar nerde yaşadıklarını biliyorlar mı acaba... Türkiye’de insanların aldığı maaştan haberleri yok galiba?
479- Ücretlerinin ne kadar olduğunu bilmiyorum ama yüksek olduğunu tahmin ediyorum. Birincisi bu yüzden gidemiyorum herkesin geliri 3 aşağı 5 yukarı aynı değil devlet hastanelerinde gitmek istiyorum ama onların da gerçekten ilgilenip ilgilenmeyeceğinden emin değilim. Özel olunca da ilgi oluyor mu orası da belli değil, öyle görünebilirler diye düşünüyorum. Asıl neden güvenilir olmamaları.
480- Muayene ücretleri çok fazla. Ayrıca tek seferde tedavi olunamıyor.
481- Ücret her seferinde tekrar ödeniyor.
482- Devlet hastaneleri de yeterli gelmiyor, yoğunluktan dolayı çok uzun aralıklara gün veriliyor.
483- Risperdal kullandım ve beni hasta yaptı psikolojik olan sorunlarımı sadece konuşmaya ihtiyaç duyduğum ve beni dinleyecek ve beni anlayacak birine ihtiyaç duyduğum bir anda bana bu ilaç verildi. Artık düşünemez bir hale geldim, adımlarım küçüldü, belimde kasılma oldu, belimi önceden incitmiştim, olan bütün değişikliklerin belimdeki incinmeden kaynaklandığını düşündüm. İlacın beni rahatlatmasını ummuştum ama tam tersine beni düşünemez bir hale getirdi. İlacı baskı altında kullandım. Beni tesadüfen doktora götüren yakınlarım ilacı kullanma konusunda bana baskı yaptılar. Şu anda ilaç beni hasta yapmış durumda ve ilacın başlattığı bütün olumsuzluklar devam ediyor. İlaç uyku alanımı bozdu bir yıl hiç uyku yüzü görmedim. Bütün düşünce bozukluklarını yaşıyor, çok büyük bir eziyet çekiyordum. Hiç bir psikologa güvenmiyordum, artık bu duruma fazla dayanamayıp intihar ettim. 4 gün yoğun bakımda yattım. Bütün aldığım ilaçlarla (önceden) intihar ettim, tam anlamıyla ölümden döndüm (keşke ölseydim). Beni kurtaramayacaklarını düşündüm ve bir şans vererek ilaçların hepsini içtiğimi söyledim, midemi yıkadılar ve gözümü hastanede açtım .... sonradan bir doktorun güvenini kazandım ve Numune hastanesinde tedavi gördüm. 6 ay yeni çıkan ilaçları verdiler, hiç bir yarar göremedim, en son leponex diye bir ilaca başladım yeni bir uyku alanım oluştu ve bu ilaç bana ayrı bir uyku alanı oluşturdu ve bu alan gerçek uykudan çok uzak uyumaya başladığımda kendimden geçiyorum ve ağzımdan salyalar akıyor, sabah ölümden kalkar gibi uykudan uyanıyorum ve dinlenmeden kalkıyorum. Bıraksalar hiç kalkmayacağım ama hayat şartları buna izin vermiyor. Sonuçta yaşamak zorundasın, şu an hala bu ilacın beynimde yaratmış olduğu rahatsızlıkları yaşıyorum ve düşünceme vurulmuş olan kelepçe devam ediyor. Benim tavsiyem bu ilaçtan fayda ummak doğru değil, ilaca başlarken ve bırakırken çok dikkat gerektirir. Çünkü beyinde büyük bir yıkım yapıyor. Eğer bu yıkıma yakalanırsanız ya uykuda olmak zorundasınız ya da yıkımdan nasibinizi alırsınız. Bence bu ilaç tamamı ile yıkıma yönelik ve yapıcı hiçbir yönü yok. Şu an hala hastayım ve beynim bir çöp tenekesinden farksız değil. Beynimde iyi ve kötü birbirine karışmış bir durumda aynen kirli su ile temiz suyun birbirine karışması gibi. Bu ilacı kesinlikle kullanmayın benim tavsiyem... İnternetten araştırdım ilaçtan şikayet eden çok. Ben de bu ilaç hakkında hiç yılmadan mücadelemi vereceğim. Bu yıl hastalığımın beşinci yıldönümü olacak doktorun beş dakikada verdiği teşhise kurban gittim... Türkiye’de doktorlar çok kolay teşhis koyuyorlar, hiç düşünmeden ilaç veriyorlar. Bu çok yanlış lütfen karar vermeden önce rahatsızlığın gerçek nedenini araştırın... İnsanoğlunun ömrü beş dakikalık değildir. Lütfen ama lütfen insanları yakmayın. Ben yandım siz de yanmayın, ilgililere duyurulur... 
484- Seans ücretleri çok yüksek. Halkımızın kazanç ortalaması asgari ücret olurken muayene ücreti her seferde 150-300 Lira olursa nasıl gidebiliriz?
485- Bence insanın kendi elinde. Psikoloji sadece yardımcı olur, gerisi sizle alakalı bir şey.
486- Ben kendim ve çocuklarımın ruh sağlığı için gitmek istiyorum ama ücretleri çok yüksek. Ne yani paramın olmaması tedavi olamayacağım mı anlamına geliyor ülkemde. Ben tedavi olmak istiyorum. Çocuklarım için pedagog arıyorum ama maddi anlamda maalesef karşılayamıyorum. Devletle anlaşmalı merkezler var ama onlarda seansları % 30 üzerinden alıyoruz diyerek yüksek alıyorlar, maalesef tedavi olamıyoruz.
487- Parasızlık o kadar kötü ki, her konuda olduğu gibi burada da karşımıza çıkıyor ve korkum, para bulamazsam panik atağa dönecek problemimiz.
488- Deli olmak işten bile değil.
489- Her meslekte ve konumda yaptığının karşılıksız kalacağını düşünen ve zanneden insanlar olduğu gibi bu sektörde de çalışan sonuçta insanlar! Senelerce depresyon tedavisi gördüm terapiye gittim maddi ve manevi çok emek harcadım hem de daha depresyonun d harfi bilinmez, bu kadar popüler değilken ve sonuç: meğer ben sadece iç guatrmışım tiroit hormonundan kaynaklı bir sorun yaşıyormuşum ve içtiğim depresyon ilaçları hastalığımı daha da beter yapıyormuş. Ne hikmetse de Ankara ve Bursa’da gittiğim onca doktordan, ki bunlar profesörler, hiçbiri bunu düşünememiş. Ölüyordum zayıflıktan çarpıntıdan tamamen zehirlenmişim, tuvalete bile gidemez hale gelmiştim. Üniversiteyi yarım bırakmak zorunda kaldım çok etkilendim, yorum sizin daha ne diyeyim.
490- Biz toplum olarak maddi problemlerimizi çözemediğimizden daha maneviyata inemedik… Muayene ücretlerine bakılırsa psikologlarında manevi konularda insanlara yardım etmekten çok paraya ihtiyaçları var...
491- Kişinin sırlarını başkasıyla paylaşması çok zordur. Çünkü psikolojik problemi olan biri zaten iyice duygusallaştığından psikiyatriste güvense bile mahcup olmaktan korkacağı için bundan vazgeçer. 
492- Muayenelerinin çok pahalı olması.
493- Tabii ki 3-5 sefer gidiyorsunuz. Ancak uzun vadeli bir ilaç ve terapi almanız gerektiğinde hadi bunun altından kalkın bakalım…
494- Psikiyatrlara güvenmiyorum.
495- Gerçekten çok pahalı ya… Ben Bursa da gitmeyi planlıyordum ama 1.5 saati 200 TL olduğu için gidemiyorum  Hastanedeki de sadece 12:30 a kadar hastanede bulunuyormuş, daha sonra servis kapanıyormuş. Randevu almam da imkânsız. Bence bu konuya biraz daha önem verilmeli. Çünkü bütün fiziksel hastalıkların başı psikoloji olabiliyor, neden bu kadar basit davranılıyor hiç anlamıyorum...
496- Bence her şeyden önce güven eksikliği var. Deli denmekten korkuyoruz diyen bir kişi vardı. Psikolojik vakalar içinde deli diye bir tanım duymadım. Doktora gittiğinizde gripsin demesinden korkmuyoruz da psikolojimizle ilgili bulgusundan mı korkacağız. Sanmıyorum. Güvenmiyoruz, çünkü iyi dinlemiyorlar, aslında fiziksel sağlık problemleri olan, sonradan ne olduğu anlaşılan bir kişi yazmış hepimiz onun gibi olmaktan korkuyoruz. Hemen tıkır tıkır ilaçlar yazılıyor, printer gibi valla. Bir de maddiyat yönü var. Her gittiğinizde 200 kaymak tosluyorsunuz. Betona çarpma etkisidir bu yaa. Diğer doktorlara gittiğinizde tedaviniz bitene kadar 15 günlük kontrollerde ücret almıyorlar, tamam psikologa gittiğimizde 1 saatini yiyoruz ama en azından sürekli terapiye gelmek isteyen iyileşmek isteyenlere de yardımcı olsunlar. Edilen yeminler maddiyatla karşılaşınca unutuluyor sanırım.
497- En önemli nedeni insanların fazlaca cahil olmaları kimse kimsenin psikolojik sorunları olduğuna inanmıyor. Deli diye nitelendiriyorlar, artı fiyatlar çok yüksek ama size yani psikolojiye inanıyorum hem de gerçek anlamda keşke terapi görebilseydim. Daha mutlu bir anne ve eş olabilirdim. Bu da terapi gibi geldi, teşekkür ederim.
498- Öncelikle, ankette alternatif oluşturan sebeplerden ikincisi olan "Yaşadığımız yerde yok" hariç, tümünün benim için geçerli olduğunu belirtmeliyim. Yine de birincil sebep olarak ekonomik durumumun tedavinin sürekliliğini karşılayamayacak olması olarak seçmiş bulunmaktayım. Ailemle birlikte yaşıyorum, ekonomik bağımsızlığımı henüz elde etmiş değilim; ailemin de ekonomik durumu öyle çok parlak sayılmaz. Öte yandan, psikolojik sorunlarım var olmayı ve içimde hapsolmayı sürdürdüğü sürece, bu bağımsızlığı elde ediş süreci geciktikçe gecikecek gibi görünmekte. Gitmeyi düşündüğüm doktor bir psikiyatr olmayacaktır, bu nedenle ben soruyu "psikolog" olarak kabul edip de cevaplandırdım. Bunun sebebi, aşırı bedensel (tansiyon problemi, doğuştan düşük bağışıklık sistemi, birtakım nörolojik ve hormonal anormallikler) ve zihinsel hassasiyetim nedeniyle; ilaçlar ve benzeri fiziksel/kimyasal müdahalelerin kullanımına (elbette ufak birkaç deneyim sonucu) tümüyle karşı oluşum. Ayrıca, psikolojik sorunların tedavisinde; hastaya ya da danışana, hayatında ya da düşünce yapısında özüne uygun olmayan, ona rahatsızlık veren, acı çektiren unsurları değiştirme gücü ve cesaretinin aşılanmasının, onlarla baş etmede iradenin ve akıl kaynaklı kontrol mekanizmalarının kullanımının öğretilmesinin önemine; sorunları bastırarak onu hayattan koparmanın, beynini boşaltmanın ("kötü düşüneceksen, hiçbir şey düşünmeyeceksin" anlayışı) bir fanus içinde donmuş olarak yaşamaya mahkûm etmenin ve kendi içinde başka bir seçenek yokmuş gibi davranarak onu bozuk sistemin gönüllü bir parçası kılma çabası yoluyla bireydense toplumu koruyup kurtarmanın (oysa sağlıklı, düşünebilen, kendini yönetebilen bireyler topluluğu zaten sağlıklı toplum demektir, bu atlanıyor) ise kesin sakıncasına inanmaktayım. Psikologlara güvende tereddüt sebebimse, "oto sansür" mekanizmalarımı devreden çıkararak konuşmayı beceremezsem, terapinin hiçbir işe yaramayacağı gerçeğinin bilincinde olmam ki bu benim için dünyanın en zor şeyi. Karşısında gülümseyerek ruhen çıplak kalmayı başarabildiğim, hatta bir şekilde "profesyonel" sıfatına sahip olan ve ailemin dahi güvendiği bazı kimselerin; anlattıklarımı bana karşı kullanmak bir yana, örtülü sözlü hatta fiziksel tacizine bile maruz kaldığım oldu. Bunu dillendiremedim bile, çünkü bana kimse inanmayacaktı. Psikanaliz teorisi içinde var olan cinsel içgüdü olgusunu bile suyunu çıkararak, sizin anlattıklarınızın alakası olmasa bile her lafın sonunu buna alet ederek kötüye kullananlar var. Mesela ben bu yüzden muhafazakâr biri olmadığım halde, sorunlarımı dinlemesi için hemcinslerimi tercih etmeye başladım. Ayrıca bana sonsuz acılar çektiren, hayatımı cehenneme çeviren bazı insanları sırf kafalarındaki toplumsal bazı tabuları yıkamadıkları için korur, savunur konuşmaları da (bir kez başıma geldi) çok üzüyor, üstelik bunu onlara anlayıp dinlemeden "tü kaka!" demelerini beklediğim için de söylemiyorum. Neyse, sadede geleyim artık; bir psikologa ihtiyacım olduğunu biliyorum. Arkadaşlar yetersiz kalıyor, hatta yaşadığınız tıkanmaları ve uyuşukluğunuzu onlara (anlatmak isteyip de) anlatamamanız sebebiyle var olanları da kaybetmeye başlıyorsunuz; zaten çok sosyal bir insan değilseniz sonuçta büsbütün yalnız kalıyorsunuz. İçinizi günlüklerde, forumlarda boşaltmak istiyorsunuz; bunun en etkin versiyonu olan klasik el yazısı-metot defteri günlük usulü ömrü billah mutlaka bir şekilde okunup size karşı kullanılmış olduğundan, şifreli online-enteraktif diyarlara bin bir sansürle (isimleri baş harfle kısaltma, mekan adı yazmama en basitleri) yelken açıyorsunuz ama orada da sizi illaki bir şekilde tanıyan eski sevgili ve tayfası gibi kişi, kurum ve kuruluşlar rahat vermiyor. Benim için psikologa gitmek, ücretli ve işini bilen bir dost sahibi olmaktır bir anlamda evet. Bir dost dürüst, akıllı ve sadık (sır saklamayı bilen) olmalıdır. Dostluklara artık parayla sahip olacaksam bunu da sineye çekerim, tek ki param olsun... Ama yok... Hayat yine bin bir kaçış, bin bir kavga. Akıl hastanesine ya da gazetelerin üçüncü sayfalarına düşmek istemiyorum ben bir gün. Yardım istiyorum.
499- O saçma yorumu yapan doktor ve hemşire arkadaşlarımız bu işten para aldıkları için insanları deli damgası yemekten korkmakla itham ediyorlar.
500- Kendileri Türkiye sınırı içerisinde yaşamıyorlar sanırım… Adamakıllı bir ücretlendirme yapın da bakın terapiye gidiliyor mu gidilmiyor mu… Durumun damga yemek değil de olanaksızlık olduğunu fark edemeyecek kadar tuzunuz kuru galiba.
501- Kariyerimde en verimli, evliliğimde çok yeni ve hayatımın en kötü günlerinin geçtiği dönemde bir psikolog yardımına ihtiyaç duyuyordum... Ama ücretlerin bir hayli yüksek oluşu her defasında kendi kendime yardım etmekten başka bir yol bırakmıyordu. Zaten o günleri aşıp biraz daha bunalımlarımdan sıyrılmışken bir psikologun kapısını çaldım. Olay basit; sorunu dinlemek, sıradan bir arkadaş gibi çözüm önerisinde bulunmak... Artık sorunların düğüm noktasına gelince bırak her şeyi bırak ve istediğin gibi yaşa oluyor cevaplar... Evet bırakmaya da karar veriyorsun, istediğin gibi yaşamaya da ama bu başlangıç psikologların söyledikleri kadar kolay olmuyor. Bence şartlara göre daha mantıklı öneriler olmalı. İnsanlar kurallar çerçevesinde ve çoğu zaman istemedikleri bir hayata mahkum oldukları için psikologlara ihtiyaç duyarlar... Psikologlara başvuran bir çok birey sıkıntının içerisine bir de maddi sıkıntı ekliyorlar. Sonuç mu? Sonuç yok... Her şey askıda ve havada... Ayakları yere basan, bizim Türkiye’de yaşadığımızı unutmayan toplumsal kurallar ve baskıları göz önünde tutabilecek sorunları tümüyle algılayıp yoğurması gerekiyor. Kişinin analizi kadar kişinin yaşadığı ortamın analizini de yapmalı... Resme bütünüyle bakmalı, ben hiç böyle bir psikologa rastlamadım... Ama bir yerler de gerçekten sesimi duyan ve beni anlayan psikologların olduğunu da biliyorum... İlaçlar mı? Çok kötü durumdaysam eczaneye sakinleştirici diyorum veriyorlar... Sonra uzun uzun uyuyorum. Uyandığımda ilacı aldığım yerden devam ediyorum... Hayatı ertelemeyin ve çözüm yine sizsiniz unutmayın... Bunalımlı döneminizin en tepe noktasında bir psikologa başvurun... O dönemi atlattıktan sonra başınızın çaresine bakın...
502- En ufak viziteniz 100 TL den başlarsa size nasıl gelebiliriz söyler misiniz? Her seansa 100 TL ödeyen kişinin zaten sorunu yoktur, öylesine geliyordur. Unutmayın asgari ücret fiyatı bu ülkede 453 TL dır. Saygılar.
503- Parada büyük bir sorun bence ama kendimden yola çıkarak söylüyorum; doktorlar bana çok soğuk ve yapmacık geliyor, yani dertleşirken içtenlikle değil para için konuşuyorlar bunun farkındayım ve her defasında “boş versene” deyip çıkıyorum odadan... Çok yapmacıklar işi sevmiyorlar insanların sorunlarını paylaşmıyorlar... 
504- Merhaba, ben 22 yaşındayım ve psikolojiyle genel kültür açısından ilgileniyorum. Araştırarak ve okuyarak ama herkesin psikiyatriste ihtiyacı vardır. Biz bunu en sona atmak zorundayız. İnsanların somut ihtiyaçları yüzünden psikiyatriye hem zaman hem ücret kalmıyor. 1 kereden sonra sürekli gitmekten de korkuluyor. 4 sene önce benim gibi  ben sevdiğim halde ve konuyu bildiğimi düşündüğüm halde hayat sıralamamda gözlerim, dişlerim, bileğimdeki rahatsızlık, okulum, ihtiyaçlarım, kitaplar, gezmek, günün 12 saati iş 3 saati yol kardeşlerimin sorunları, ailem, ev kiram, faturalarım ve biz yarın ne yiyeceğiz sorunu var. Bu bir şikâyet değil olan bu. % 90 insanda böyle kalan %10 un %5 zorunluluktan %2 rahatlamak için gidiyor en son %3 ün aklına bile gelmiyor. Bence ne kadar uğraşılsa bile insanlar psikiyatriye gitmeyecek. Ama insanların ilgisini çekmenin bir yolunun bulunması lazım. İnsanlar duygu bakımından o kadar doldu ki neye ne kadar tepki vereceklerini karıştırıyorlar. Mesela benim bu anlattığım nedenler sadece sıradan insanların nedenleri, kim bilir daha neler var. Ya çok sinirli oluyorum ya da çok vurdumduymaz, ya da agresif bazen de sessizlik. Kusura bakmayı kafanızı şişirdim 

NOT: Bu anket ve sonuçları ancak Psikoloji PORTALI link verilerek başka bir yerde yayınlanabilir. Aksi takdirde yasal yollara başvurulacaktır. Psikolog Sezai KALAFAT Psikoloji PORTALI Yöneticisi